‘De rare taal van geluiden’

Als afsluiting van het muziekproject waarin 48 kleuters van Openbare Basisschool De Venser in Diemen en de Familieschool in Heerhugowaard begeleid door zes musici van Amsterdam Sinfonietta niet alleen onderzoeker waren van geluiden, maar ook improvisator, dirigent en componist, vond een concert plaats op vrijdag 9 oktober 2009 in het Bimhuis in Amsterdam. Het werd gespeeld door Amsterdam Sinfonietta.

PROGRAMMA:
W.A. Mozart, Klarinetconcert in A KV 622 (1802, arr. voor altviool)
    I Allegro
    II Adagio
    III Rondo. Allegro
Candida Thompson, concertmeester; Lawrence Powel, altviool

Oene van Geel, Atlas, 2009
Maribor (strijkkwintet)
Vernazza (strijkorkest + viool & cello solist)
Nickerie (strijkorkest + 5 dirigenten, bellen en zelfbouw instrumenten)
Galway (strijkorkest)

Dit werk is geschreven in opdracht van TOEVAL GEZOCHT & Amsterdam Sinfonietta. 

Op 5 oktober, vier dagen voor het concert, kwamen de kinderen van beide scholen naar het Muziekgebouw aan ’t IJ waar ze in de grote zaal de repetitie van Amsterdam Sinfonietta meemaakten. De nieuwe compositie van Oene Van Geel, Atlas, werd ingestudeerd. Dit stuk is geïnspireerd door het werken met de kinderen op de scholen tijdens het muziekproject. In het derde deel kwamen de kinderen in actie en oefenden zij hun rol als dirigent, muzikant en improvisator.

Het concert op 9 oktober begon met het klarinetconcert van Mozart dat Lawrence Powel op de altviool ten gehore bracht. De 48 kinderen waren samen met hun ouders, leerkrachten en de 100 deelnemers aan de conferentie De rare taal van geluiden‘ Zij hadden op school enkele thema’s uit het werk van Mozart gehoord en luisterden met aandacht. Daarna kwamen de kinderen in Atlas in actie. Vijf van hen mochten in het derde deel als dirigent optreden en de verschillende secties van het ensemble ‘aan-’ of ‘uitzetten’. Ook kregen de kinderen de ruimte om op hun meegenomen en eigengemaakte instrumenten te improviseren. Op een gegeven moment maakten de musici zich los uit het orkest, liepen met hun instrument op de kinderen toe en voerden muzikale gesprekjes met hen. Componist Oene van Geel trad op als regisseur en liet het derde deel uitlopen op een ware kakofonie waarin alle kinderen meespeelden. Met een grote sprong vanaf zijn verhoging gaf hij het einde hiervan aan en nam het orkest het roer weer in handen voor de overgang naar het laatste deel.