Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Uitgangspunt

Janna v.d. S. heeft een aantal weken geleden haar tekening prachtig verklankt door middel van een lied over alles wat je op de tekening ziet. Rosaly begeleidde haar daarbij.

Janna en Rosaly vormen samen met Nina en Steffi een groepje. Omdat de liedjes van Janna zo kwetsbaar zijn (en niet goed te horen in de geluidscoulisse van het muziekatelier), gaat juf Debby met dit groepje in het zorglokaal zitten.

Observatie

Als we in het zorglokaal komen gaat Janna aan tafel zitten. Ze zegt dat ze niet meer precies weet hoe het liedje ging. Debby vraagt of ze het nog een keer wil horen, maar Janna begint gewoon een nieuw lied te zingen. Ze kijkt naar haar tekening die ze in haar handen heeft en begint. Ze zingt "de lente, de lente, de lente is begonnen...". Op een gegeven moment zingt ze "de bloemen komen aan". Rosaly roept: "Die was het!".

Dan constateert Rosaly dat ze een trommel nodig heeft. Gelukkig staat er een djembe in het zorglokaal. Zij gaat Janna's lied begeleiden. Janna wil graag dat Rosaly "de lente" precies meetrommelt. Zij heeft een stokje in de hand, zwaait het ritme en telt af. Dan zegt Rosaly: "maar ik kan de lente niet trommelen."
Dan geeft Janna het ritme aan met haar hand op tafel. Rosaly volgt haar nauwkeurig en Janna geeft aan dat ze het goed doet. Janna zingt een nieuwe strophe. Na een tijdje begeleidt ze zichzelf met een toeter. Haar zang wordt steeds ritmischer, in de pauzes tussen de strofen toetert zij een ritme.

Nina en Steffie hebben een mooie ritmische begeleiding bedacht. Steffie roert in een metalen bak waar zorgvuldig geselecteerde schudeitjes en papierpropjes in liggen. Nina heeft een stokje met belletjes waar ze de puls mee slaat. Als Janna klaar is met haar lied begint Nina een lied te zingen. Rosaly stelt voor om Nina's lied na Janna's lied te doen.

Janna gaat van haar plekje aan tafel weg en laat Nina daar plaats nemen.
Zij wil graag op de trommel waar Rosaly de hele tijd op heeft gespeeld. De dames besluiten er samen op te spelen. Rosaly geeft aan dat Nina haar lied moet zingen. Zij en Janna begeleiden op de djembe. Steffie speelt nog steeds op haar schaal.
Eerst zingt Nina een onverstaanbare tekst met duidelijke melodie en ritme, later is het woord "lente" te herkennen in haar lied. Wanneer Janna op een gegeven moment mee gaat zingen, corrigeert Rosaly haar: Nina is aan de beurt.

Als dit groepje hun muziekstukje aan de hele klas mag laten horen zegt Janna "ik weet het niet meer" en spelen ze een instrumentaal stukje.

Reflectie

Janna is aanvankelijk een beetje verlegen. Zij zegt niet meer te weten waar hoe het liedje ging, maar neemt dan snel positie in aan tafel en begint van achter haar papier een nieuw lente lied te zingen. Naarmate ze zelfverzekerder zingt schuilt ze minder achter het papier. Zij zit op een draaistoel en beweegt de hele tijd mee. Als snel geeft zij duidelijke instructies aan Rosaly over het arrangement. 'Eerst doe je dit, dan dat, ...'

Rosaly probeert het zo goed mogelijk te spelen. Als ze de inzet mist zeggen de meisjes meteen: "Nog een keer!".
Nina en Steffie zitten samen op een grote zitzak op de grond en rammelen met hun instrumenten. Eerst lijken ze het allemaal aan te zien, maar dan gaan ze, op aanwijzing van Rosaly, een begeleidende rol spelen.

Alhoewel Rosaly een begeleidende rol in het muziekstuk inneemt (zij is duidelijk de begeleider, neemt uit zichzelf ook niet de solisten rol in maar kiest bewust om te begeleiden), wordt al gauw duidelijk dat zij een spilfunctie in de groep heeft: zij regelt en arrangeert bijna alles en tegelijk ondersteunt ze de andere kinderen in het uitvoeren van hun ideeën. Zij zorgt ervoor dat ieders ideeën gehoord en verwerkt worden, op een hele prettige manier. Wanneer Janna Nina dreigt te overschaduwen door door haar lied heen te zingen zorgt Rosaly weer voor orde.

Als de groep hun liedje aan de klas mag laten horen durft Janna ineens niet meer. Ze gebaart naar Rosaly "Ik weet het niet meer!". Ik hoop dat het terugkijken van dit prachtige lentelied haar meer zelfvertrouwen zal geven om het ook aan anderen te durven laten horen.

26

De lente, de lente...

dag 13
13 mei 2013
In het muziekatelier is het te rumoerig
Janna neemt plaats op de solistenplek
Rosaly dirigeert
Nina en Steffie volgen
Het lentelied
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.