Wat een opkomst! Bijna alle ouders waren aanwezig tijdens de gezamenlijke dag werken aan het project.
Het atelier was klaar om alle moeders en kinderen te ontvangen. Op elke plek lag een stuk papier en houtskool. Moeders en één vader namen plaats naast hun zoon of dochter. Ze moesten elkaar tekenen. In het begin nog wat afwachtend, maar na tien minuten vol enthousiasme aan de slag.
Daarna mochten de kinderen en ouders zelf kiezen met wat voor materiaal ze gingen werken. De ouders werden steeds losser en vrijer. Ze hebben ervan genoten om zo met hun kind bezig te zijn. De reacties waren ook positief. De meesten vonden het erg leuk en vooral gezellig.
Hamid zag al meteen potentiële kunstenaars in sommige ouders.
De meeste ouders hadden in het begin zoiets van: "Is dit kunst?", maar na de evaluatie stonden ze er open voor om vaker op deze manier tijd met hun kind door te brengen. Het gaat vooral om het verhaal achter het werk.
En zoals de enige vader zei: "Je moet kunst respecteren".
Impressies van de kinderen en ouders
Ouder en kind
Houtskooltekeningen
Moeder Mohamed(kkl) gesluierde dame, de zon gaat onder en de droomwereld van Mohamed
Mohamed vliegtuig
Ali tekent zijn broer, 2x
Moeder van Ali Portret van Ali
Mohamed(gr) tekent zijn moeder
Moeder van Mohamed tekent het zusje dat er nu niet is2e tekening Droomlandschap van Mohamed, hier houdt M. van.
Soulaimane ik heb een jongen getekend.2e tekening iemand getekend die hij leeuw noemt.
Selinay zelf portret
Moeder Selinay portret van haar dochter
Vader Salaheddine ik heb Salaheddine getekend
Salaheddine:heeft papa getekend
Moeder Elif: 2x portret van haar dochter
Elif: heeft mama getekend, 2e tekening zichzelf.
Moeder van Gulizar: heeft Gulizar getekend die bloemen geeft aan haar moeder
Gulizar: papa , mama en broertje
Derya: heeft haar zus getekend 2e tekening zichzelf
Moeder van Derya: heeft Derya getekend.
Marouan: dit zijn mama, papa en mijn broer
Moeder van Manal; heeft Manal getekend.
Manal: Bloemen en vlaggetje , het is feest thuis, mijn moeder is een feest.
Moeder van Abir; Abir met bloemen
Abir: tekent moeder met hartjes, open armen en bloem3d en verfVader Salaheddine:Ik heb een beeld gemaakt, een man met een half gezicht en daarin twee ogen.Hij heeft een arm en geen benen, geen neus en geen mond.Ik heb bewust gekozen voor een half gezicht omdat die man dan volgens mij alleen zichzelf ziet. Hij heeft een hand omdat hij alleen in staat is om te nemen en niets terug te geven.Hij werkt niet, anderen doen het voor hem,daarom heeft hij geen benen nodig.Wie is die man? Veel mensen zullen die man kunnen zijn , denk bijvoorbeeld aan een dictator, ik heb een schurk gemaakt.Vader over werk van zoon: een egel denk ik. Waarom denk je dat? De vorm doet me eraan denken en doet me ook denken aan een ander dier.Hoe vond u het samenwerken? Ik doe het thuis ook maar daar moet je meer denken aan voorlezen , tekenen enz.
Even terug naar de man: Als zulke mannen zoals iedereen de ogen op het volle gezicht hebben en een andere hand om te geven dan zal er op de aarde geen oorlog zijn.Is oorlog niet nodig? Oorlog is niet nodig, wel als zo'n man het volk stuurt.
Mohamed(gr) over het werk van zijn moeder : mijn moeder heeft een huis gemaakt. Ik ben aan het fietsen, mijn zusjes waren aan het lopen en ik heb een boot gemaakt die vaart.
Selina:Dat is een lekker bord, ik wijs naar het bord met kleine kleien beelden.Ik herkende een paddenstoel en zei"dat kan je eten". Een schildpad, kan je dat ook eten?, vroeg ik aan Selinay:Ja het is van chocola, zie ze, het is allemaal van chocolade, je kunt het konijn ook eten. De moeder pakte een stuk klei wat volgens haar nog niet af was en Selinay rukte het uit haar moeders handen en zette het terug op het bord. Het was volgens Selinay al mooi genoeg en het was ook chocola.
Gezamenlijk werk Moeders Manal, Abir en Mohamed(Kl) en kinderen.Drie moeders en drie kinderen hebben aan het werk deelgenomen.Het is ons droomland, met palmbomen, woestijn , bergen, zee, boot en vis.De kinderen hebben alleen gekleurd onder begeleiding van de kinderen.Kortom we vinden het prachtig en we zijn graag daar,in ons droomland.
Gulizar ( over het werk van haar en haar moeder): een huis, een tuin, een konijn , een poesje, een koe, het gras, geen zand het is echt gras. Een zon die omhooggaat, wolken, een kindje. Het huis is heel groot en heeft een trap.Moeder vragen we, wat vond u er van: We vinden het mooi, het is leuk om samen gewerkt te hebben. Dat doen we thuis nooit.Moeder van Ali, zegt: ik moest een boot van Ali maken. Ali heeft een rots gemaakt , die als haven functioneert voor die boot. Het broertje van Ali heeft balletjes gemaakt, die moesten in de boot, vond Ali. Ali zei: de boot wacht op de kapitein.
Shezad en zijn moeder: Het huis en een regenboog.
Abir: Hamid heeft een koe gemaakt, ik heb de zon gemaakt , een korte en een lange slang.Vervolgens heeft Abir een open speelplek, voor de klei gemaakt. Ik zit te spelen en je kunt het plat maken als je het gooit, waaauw.
Marouan en zijn moeder: moeder zegt, ik doe maar wat, terwijl ze een prachtig werk maakt.
Derya haar moeder en zus, over hun werk.Het is een boom, auto, een boom met appels, paddenstoelen, bloemen, wolk.De vogel met een brief: vroeger stuurden ze een brief via een vogel naar een geliefde of naar iemand die ver weg is. Deze brief is voor oma, die ver weg is.Het is een blij gezin, mooi huis tuin,palmbomen, het is gezellig.
NabesprekingOuders hebben eerst rondgelopen met de kinderen langs de kunst werken en gekeken.Daarna vragen we aan de ouders die er dan nog zijn, hoe zij de ochtend hebben ervaren.
M. Derya: Ik vond het gezellig, nieuw materiaal, dat we thuis niet gebruiken. De
verbeelding van de kinderen is anders.Wat is kunst? Ik zie soms niks, maar hoor ik een verhaal van iemand die zegt dat het veel geld waard is, is het wel kunst.
V Salahedinne: kunst, je moet het accepterenWe praten over verschil in smaak van kunst.Met een voorbeeld laten we zien dat je met behulp van een tekening ook met het kind kan praten.
M Derya: als ouder denk je bij krassen, kind kan niet tekenen maar niet aan gevoelens, je kan het positief benaderen.
M Gulizar: Heel gezellig, het communiceren met de kinderen tijdens het tekenen was nieuw.M Derya: kunst is ontspannen, dan hoef je niets anders, je hoeft aan niets te denken, geen stress.V Salaheddine: het is anders dan in de woonkamer verven, heel leuk!
Aan de hand van het beeld van de vader van V Salaheddine praten we over wie deze man kan zijn. Een dictator. Zelf wil hij die man niet zijn.
Het werk van Derya, Shidem en moeder.Moeder Gulzar ziet; buiten, natuur.Moeder Selinay: ik zie een landschapZien jullie nog meer? De lente is gekomen, de vogel brengt briefM Derya zegt: ik heb niet nagedacht , ik heb gedaan wat mijn gevoel zei.Dit lijkt op een dolfijn. Derya heeft dit als auto bedoelt.Als je in vlekken van tekeningen kijkt dan is het net als koffiedik kijken.<!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]-->Werk Selinay en moeder.De anderen zien, regenboog , een mooi uitzicht, water , huis . Het kindje lacht.Is het gelukt om te maken wat je wilde ?Ik kan niet tekenen, ik heb zomaar iets gedaan.Zou je het willen bewaren? Ja, omdat Selinay het heeft gemaakt.Heb je iets van haar geleerd: ja ik verbaas me over haar.Ze heeft thuis een bus getekend, bij ieder raam een hoofd. Hoe komt ze op dat idee?Werk van Gulizar en moeder:Zelf zegt ze : ik teken een landschap, dat doe ik graag, vroeger al.Moeder D , ik zie een boerderij en op de andere tekening losse dieren.Hamid zegt: ik zie wolken die om het huis springen. Het is net of de dieren naar iemand kijken die van boven af kijkt.M Derya : ik zie een hond in de tekening.
Marjon
Feest!
Afgelopen maandag kreeg opeens het plan om iets met de ouders te gaan doen gestalte.Dinsdag heb ik met de kinderen een uitnodiging gemaakt voor de ouders,om samen met de kinderen te komen werken in het atelier.
Vandaag was het zover.Bijna alle ouders kwamen, echt geweldig, soms met nog een kleiner broertje of zusje ( helaas waren er een paar kinderen ziek)Na een kort welkom gingen we aan de slag.Met houtskool maakten de ouders een tekening van hun kind en andersom.Even wennen, zien we de vertwijfeling,"ja maar ik kan niet tekenen". Maar na onze aanmoedigingen en de kinderen die zonder schroom aan de gang zijn gaan de ouders aan de slag.
Na het werken met houtskool vertelt iedereen wat ze hebben gemaakt.En gaat iedereen aan de slag met ander materiaal. Er is keuze uit krijt, ecoline, klei en aluminiumfolie. Groot papier, klein papier, karton.Het is een feestje om te zien hoe iedereen werkt met veel plezier en aandacht.Kinderen samen met ouders, ouders samen met elkaar, kinderen samen.We genieten allemaal en er worden prachtige dingen gemaakt.Ook de kinderen kunnen zich heel lang concentreren.Rond half elf gaan we eten en spelen de kinderen even buiten.Sommige ouders gaan dan naar huis.Wij ruimen de boel op en richten een kleine expositie in, van het gemaakte werk.In groepjes lopen de kinderen met een ouder langs alle werken en vertellen ze elkaar wat ze zien en wat ze er van vinden.Dan gaan de kinderen naar de groep en praten we met de overgebleven ouders over het gemaakte werk, over kunst, over elkaars werk en hoe het voor hen was om te werken in het atelier.Alle ouders zijn enthousiast.Ik vond het een super dag, mijn hoofd zit vol met mooie dingen.