Ouderbijeenkomst Er zijn negen ouders gekomen op de bijeenkomst. Het is een goede bijeenkomst. Met tolken wordt het gesprek in verschillende talen gevoerd.Het team heeft zichzelf voorgesteld en we hebben uitleg gegeven over wat we gaan doen. Sommige ouders hebben vragen gesteld. We hebben aan de ouders gevraagd om de kinderen kunstenaarskleding mee te geven.
De ouders die er niet waren zullen door Yolande en Marjon nog benaderd worden en krijgen uitleg. De kinderen in de groep willen nu toch wel eens weten wat ik met de ouders besproken heb. Met de groep 2 kinderen ga ik dit bespreken.( zie hieronder) De software en voicetracers worden uitgeprobeerd. Hamid, Dieuwertje en Esther gaan ook de omgeving bekijken maar een echte rijke juttersplek wordt niet gevonden. We bedenken alternatieven: eventueel uitstapje met de kinderen naar een goede plek, strand, markt o.i.d. en aan alle collega’s een doos “ rommel”vragen. Esther en Dieuwertje hebben nog steeds grote problemen met de stagetijden. Hamid vindt dat we geen compromissen moeten zoeken maar dat de organisatie dit moet regelen. Dorien wordt gebeld en de problemen worden opgelost. Dat is een opluchting. We kunnen van start gaan……, zelf denk ik dat het al is begonnen. Bij mezelf merk ik al dat ik bewuster kijk naar wat de kinderen doen, ik schrijf dingen op en ik wil foto’s maken. In de middag ga ik de rest van de groep vertellen wat we gaan doen. De groep: De kinderen zijn nieuwsgierig geworden na de bijeenkomst van de ouders. Ik vertel dat we de komende tijd het een beetje anders gaan doen in de klas.(ander lokaal, kunstenaar, foto’s ) Vraag aan de kinderen of ze weten wat een kunstenaar is? Abir zegt “Iemand die schilderijen maakt of beelden.” Wij worden ook echte kunstenaars. We krijgen kunstenaarskleren aan zodat je lekker vies mag worden. Dat baart de kinderen wel enige zorg. “Wordt mama dan niet boos?” Ik leg uit dat mama ze uitzoekt zodat het vies mag worden of kapot mag gaan. Sommige kinderen begrijpen dat niet goed. Ik leg uit dat we dingen gaan maken en dat er uiteindelijk werk naar een museum gaat. Weten ze wel wat een museum is? Abir zegt: dat je er beelden en dingen van kunst kan zien maar ze is er nog nooit geweest. Ze weet het van de tv. Nishat zegt: je hebt ook museum van dode dieren, botten. Ook hij is er nog nooit geweest. Ik beaam dat je ook dat soort musea hebt waar je opgezette dieren hebt en kan bekijken. Mohamed zegt: je hebt ook dode mensen met papier…….Hij heeft het op een film gezien. Abir zegt :mummie Mohamed: je mag niet schreeuwen. Ik zeg: ja het zo dat je vaak rustig moet zijn in een museum. Iemand zegt: waarom? Abir: dan worden de mummies wakker. Ik zeg:oh ja. Nishat, Arbir en Mohamed weten het zeker , de mummies worden wakker. Ik vraag aan de anderen of ze nu weten wat een museum is. Ik leg uit dat we ook naar het museum toe gaan, mama en papa mogen ook mee. Dit willen ze wel, met de bus , is net als schoolreisje. Gaan we morgen………… S middags laat ik de groep 2 kinderen uitleggen aan de jongste wat we gaan doen. Dat blijkt moeilijk,de dingen van de ochtend komen terug maar de kleintjes begrijpen het niet. ik laat het maar zo. De mummie komt weer in beeld en ook tijdens het buitenspelen hebben Abir en Nishat nog een geheim over de mummie, Mohamed mag het niet horen. Ik ben benieuwd………. Marjon