Observatie

3 september 2007 – 08:30-12:00 uur een kunstenaar is: Mohammed > iemand die kan dansen en verven Marouan > iemand die dieren maakt Nishat > ik kan paardentaal praten Nishat > iemand die neppe dieren maakt, licht maken Tuba > alle kinderen verven en kleien, kunstenaars als je een schort aan trekt Nishat > je ziet wat je nodig hebt. Als kunstenaar Wat is kleur en is zwart ook een kleur? Omdat het bruin is Wat is een punt? Abir > je kunt er mee schrijven Selinay > mama en papa doen ook tekenen Nishat > een punt lijkt op een cirkel Soulaimane > een punt kan praten in een tekenfilm 11:30 Het klaslokaal in lopend roept Mohammed (gr) Grafitti! Wat gaan de leerlingen maken met oost-indische inkt? Mohammed (gr) > sportauto, ferrari Abir > iets moois Nishat > spin en een mens Manal > de zon en een wolk Shehzad > koekje Soulaimane > kwast die drinkt Beschrijving van de eerste tekeningen op A4 formaat Ali > een paal met een auto Soulaimane > een heel groot brood Codjoe > ik heb gekeken naar wat je met houtskool kan Mohammed(gr) > een vrouw met open ogen Abir > haren met puntjes en stippen Reynaldo > spin en koning in regenstorm Gulizar > zchzelf met een vriendinnetje Mohammed (kl) > enge spin, spook en Dieuwertje met een camera Mohammed (gr) > een monster Mohammed(gr) > een vrouw met open ogen Abir > regen Shehzad > rondjes die vallen in het water Nishat > water en ijsman Manal > stippen en ramen Tuba > stippeltjes, ik weet niet krullen in haar Soulaimane > papa en mama en Soulaimane in het midden Derya > daar in zit zon Salahedinne > een spin Abir > de ene hond met die punten stippen en boom Codjoe > een afdruk van een monster Marouan > een prik van kris kras. Als je niet luistert naar je moeder krijg je een prik die naar boven gaat.
Dit vond het team van de eerste dag


Marjon
Het omkleden verliep prima samen met de ouders, het was spannend. Daarna met de ouders naar het atelier. Tijdens de introductie dacht ik even, dit gaat de verkeerde kant op. Het duurde te lang en de kinderen konden niet zo lang luisteren. We gingen aan het werk en daarna rolde het als vanzelf verder. De kinderen hebben heerlijk gewerkt en geëxperimenteerd met houtskool. De foto’s laten ook zien hoe intensief de kinderen aan het werk zijn. Het is mooi, hoe ieder kind iets anders van zichzelf laat zien. Vooral de kinderen die de “woordentaal” soms zo moeilijk vinden. Ik vond het een intensieve maar prachtige dag. EstherVandaag is het project dan eindelijk begonnen. Iedereen was behoorlijk gespannen, want hoe zal de dag verlopen?Na de introductie hebben de kinderen geëxperimenteerd met houstkool. Hierbij kwamen zeer verrassende tekeningen uit. Na het eten en drinken hebben de kinderen gezamenlijk op 1 groot wit vel met houtskool geëxperimenteerd. Daarna hebben we twee keer 4 kinderen laten komen om met oostindische inkt in het midden van het grote vel te verven. Dit was erg prettig, omdat je dan echt teksten uit de kinderen kan los krijgen en individuele aandacht kan geven.

Ik vond het een geslaagde eerste dag en ben zeer benieuwd wat voor mooie dingen dit project nog meer zal brengen.

Hamid
Eerlijk als een kind. Het verslag van de eerste dag is gebaseerd op de vraag van het teamlid Diewertje over hoe nu verder. Zoals ik vandaag een antwoord van Shehzad, een leerling van 5, kreeg op de vraag "wat wil je gaan maken?". Hij keek me aan met een snel en scherp denkende blik en glimlachte en haalde zijn schouders op. Hij zei "en koekje, ik ga een koekje maken". Hij pakte de kwast met zekere hand en begon heel gericht abstract gevoelige en wiskundige lijnen te maken. Ik heb genoten van vandaag en antwoord op bovengenoemde vraag "Een koekje, we gaan woensdag een koekje maken". Of met andere woorden, we zien wel waar de wind ons brengt. We hebben heel veel getekend en gesproken. De gemaakte tekeningen zijn in het lokaal opgehangen. Daarnaast zijn we begonnen aan een grote gezamelijke tekening die op de vloer ligt. Eerst werkte iedereen samen aan het grote vel. Vervolgens wisselden de kinderen van plek en werkten verder aan elkaars tekeningen. Om de concentratie te vergroten zijn we daarna telkens in groepen van 4 kinderen verder gegaan. Hiermee hebben we een belangrijke basis gelegd voor het vervolg van het project. De communicatie tussen de teamleden en de kinderen liep als een trein