Observatie
Als de kinderen aan de slag mogen na het kringgesprek rent een groepje meteen naar de witte tafel.
Sema begint allemaal dingetjes op een lang stuk karton te plakken. 'Tis bijna een tijger' zegt ze.
Damian en Jasper zijn met het piepschuim bezig. Eerst ramt hij met een wit potlood gaatjes in het piepschuim. Dan giet Damian witte lijm op het piepschuim en daarna zand. Hierna schud hij het zand eraf.
Ik vraag wat er gebeurd is met het zand. 'Dan is het zand een vormpje geworden'. Later komt Ilse ook helpen. Ze maken een kasteel met een grote brug. Ze proberen eerst de stukken karton aan elkaar te lijmen, maar als het uit elkaar valt pakken ze plakband. Het werk wordt zo groot, dat buiten voor het lokaal verder gaan.
Myo is in zijn eentje bezig. Hij is kleine stukje piepschuim op een groot stuk aan het plakken. Eerst probeert hij het met witte lijm, maar dit werkt niet. Dan pakt hij plakband. Dit gaat beter, maar hij is nog niet helemaal tevreden. We gaan samen op zoek naar iets nieuws om mee te plakken. Uiteindelijk kiest hij voor schilderstape. Het lukt hem niet zelf om de stukjes af te scheuren. Omdat ik zo blij ben dat Myo eindelijk rustig iets aan het doen is, scheur ik wat stukjes voor hem af. Het wordt de grond van het huis vertelt hij.
Linda
Reflectie
Iedereen is op zijn eigen manier bezig. Damian was veel beter aan het werk, nu hij niet samen met Rowan bezig was. Sema's tijgerwerkje vond ik heel verrassend omdat zij normaal alleen heel zintuigelijk bezig is. En nu had ze uit zichzelf een compositie gemaakt.
Linda
wit overig
19 september 2007
