Observatie
In de kring bij Ivana heeft Hanneke een gesprek met de kinderen over verzamelen. Ze vraagt wat voor soort spullen je allemaal kunt vinden. Er worden vooral voorwerpen genoemd die al in de doosjes zitten. 'een armband, een oorbel, een grote steen, schelpen'.
Julia vertelt dat ze al iets op tafel heeft gevonden. 'Een groen frommeltje'. Maar het is een speciaal frommeltje want ze had hem nat gemaakt met spuug en toen was het een donkere kleur frommeltje geworden.
Hanneke vraagt aan de kinderen of het mogelijk is om dingen die je gevonden hebt te veranderen. 'Nee' roepen sommigen. 'Met lijm en plakband kan je een kunstwerk maken' zegt Jitte.
'Als je scheel kijkt zie je er twee in de spiegel' zegt een ander meisje.
Hanneke vertelt dat er iemand had gezegd 'laten we de hele wereld tekenen' en ze vraagt of dat mogelijk is. 'Nee' wordt er gezegd. Volgens Jitte kan het wel, maar dan moet je een vierkant van papier om je heen bouwen.
Hanneke vertelt tot slot wat we vandaag gaan doen in het atelier. Ze vertelt dat er een groot vel op de grond ligt waar op getekend mag worden. Dat de lichtbak er staat. Dat er een tafel is met een spiegel met scheerschuim. En dat er een tafel is met ijzerdraad.
Ivana vertelt dat iedereen een schort draagt in het atelier en geeft elk kind een schort met daarop een naamsticker.
In het atelier duiken de kinderen direct met z'n allen op het grote vel op de grond. Ze beginnen eerst heel letterlijk grote wereldbollen te tekenen, maar zijn al snel afgeleid door de eigenschappen van het pastelkrijt. 'het stof veegt uit' zegt Thorsten. 'Kijk wat een grote korsthand' zegt Jitte, wiens hand onder de bruine krijt zit. 'Ik heb olifantenhuid' zegt Isis, wiens hand onder de gele krijt zit.
Een groepje kinderen blijft geconcentreerd bezig met het uitvegen van de pastelkrijt. Ze komen helemaal onder te zitten.
Julia is bezig met het ijzerdraad. Het een na het andere wonderlijke werkje maakt ze. Julia zegt 'het wordt een spiraal, hier ga ik afnieten'.
Merel speelt met het bubbeltjesplastic. Ze vertelt 'je moet zo knippen en dan zo en dan is het vuur'.
Er wordt met het scheerschuim op de spiegel gespeeld. De vragen waarom het schuim verwdijnt vinden ze niet interessant. Het verdwijnt gewoon en ze willen vooral gewoon meer schuim.
De kinderen zijn tot een uur of elf/half twaalf bezig. Sommige kinderen zijn moeilijk weer naar hun eigen lokaal te krijgen.
linda
Reflectie
Ieder doet zijn verhaal.
Ik vertel dat ik het opvallend vind hoe een niveuaverschil er bij sommige kinderen is. Bijvoorbeeld qua moteriek. Julia is vier en die had geen probleem met het ijzerdraad terwijl er twee jongetjes van 6/7 waren die het niet lukten.
De opmerking die Julia maakte over het donkere propje kunnen we volgens mij wel uitbouwen.
Het lijkt mij een goed idee om voor woensdag de werken tentoon te stellen die vandaag zijn gemaakt. Gewoon op een tafel en dat diegene die het gemaakt heeft kan vertellen wat het is. Ook raken andere kinderen hopelijk dan geinspireerd om zelf aan de slag te gaan.
Ik merk dat ik zelf moeite heb met concentreren. Er zijn zoveel indrukken tegelijk en en je wilt alles zien en de juiste vragen stellen en daarbij foto's maken en quotes opschrijven. En tegen half elf merk ik dat ik zelf zo moe ben dat ik geen zin meer heb. Ik denk dat ik af en toe even een rustmomentje moet nemen en alleen moet observeren.
Voor woensdag besluiten we gekleurde vellen neer te leggen en aan de kinderen te vragen spullen uit hun doosje met dezelfde kleur op het vel te leggen.
krijt en schuimwolken 2
10 september 2007
