Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Observatie

Ik maak met Sanne, Daniël, Jitte, Thorsten, Ilse en Benjamin een wandeling rond de school.
Eerst lopen we netjes waar de kinderen altijd mogen lopen; over het plein en op de repen gras langs de lokalen, we speuren met onze ogen in de bosjes. We vinden veel snoeppapiertjes, draadjes, soms een blikje of een stuk plastic en ook af en toe eikeltjes of kastanjehulsen. De kinderen vinden niets te vies om in hun meegenomen plastic tas te stoppen.
Dan wagen we ons een stukje de bosjes in en vinden een hek dat open kan; 'daar mogen we nu in, hè hanneke, want dit hebben wij ontdekt en het kan open?' Als we door het hek zijn moeten we bukkend onder de struiken door, dit vinden ze zo spannend dat ze het jutten vergeten. De straat waar we dan terecht komen is keurig schoon geveegd en er is helemaal niets te vinden.
Aan de zijkant van de school vinden we een berg houten plankjes en een stuk gerafeld worteldoek.
Thorsten zegt dat hij een geheime weg weet door de bosjes heen. In een rij lopen we achter Thorsten aan; de plassen ontwijkend, af en toe door de modder, klimmend over takken en bukkend onder de struiken door. De bosjes grenzen aan een muur waarachter een woonwagenkamp ligt. Over die muur wordt nog wel eens iets heen gegooid; een prima plek om te jutten dus! We vinden vuurwerk, een aardappel, een theelepeltje, een gescheurde tas, pakjes sigaretten en veel zakjes en plastik doosjes.
Sanne vindt een (dood) potplantje. De rest van de ochtend voel ik af en toe een handje op mijn rug en de stem van Sanne die vraagt: 'Mag mijn plantje mee naar huis? Ik wil hem zo graag mee naar huis nemen. Ik wil hem in een pot doen en heel goed verzorgen en dan op mijn eigen tafel zetten.' Schoorvoetend gaat ze ermee akoord om hem nog even in haar doos in het atelier te laten. Misschien kunnen we er op school ook iets mee doen.

Terug in het atelier laten we elkaar alles zien, en we luisteren naar de verhalen van de verschillende groepjes.
Daarna leggen alle kinderen hun gejutte spullen in hun eigen doosjes, dan blijkt ook dat we allerlei diertjes hebben verzameld; slakken, pissebedden en spinnetjes.
Ja, en kleine beestjes zijn ook ontzettend leuk!
hanneke

Reflectie

Als ik zie hoeveel modderige en kleverige spullen er in de doosjes zijn beland moet ik even wennen.We wilden de kinderen met hun verzamelingen laten spelen maar toen had ik geloof ik toch iets anders in mijn hoofd.

Het met 29 kinderen van net 4 tot 7 jaar oud in het atelier zijn was erg druk. Ik zou de groep graag in tweeën splitsen en iedere ochtend eerst anderhalf uur met de ene en dan nog anderhalf uur met de andere groep werken. Ik denk dat er dan meer rust zal zijn en wij de verschillende processen ook beter kunnen volgen, ook denk ik dat het leeftijdsverschil te groot is. De leerkrachten willen echter heel graag de hele groep bij elkaar houden en zelf de gelegenheid hebben om de hele ochtend mee te maken in het atelier.
We hebben besloten om woensdag te proberen hoe het gaat met de hele groep in het atelier als we echt aan het werk gaan.
hanneke

10

wandeling hanneke

dag 03
3 september 2007
een spannende spannende tocht door de bosjes
het sliertje en het scherpe 'mes' van benjamin
dit hebben wij gejut
kijk eens wat ik vind!
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.