Elze en Nadia tekenen op één vel.
Elza: Ik ga een naaktslak maken.
Nadia: Ik heb een steen gemaakt daar zitten pissebedden onder.
Ik heb het echt in de aarde gezien. Mijn vader zegt dat ze echt onder de aarde zitten.
Elza: Zo’n achtbaan zou ik ook wel willen.
Nadia: kronkelig
Elza: ja zo kruipt een worm altijd.
Elza: De slak is bijna bij zijn huisje, de rups is daar bij zijn huisje en de naaktslak is verdwaald.
Nadia: Alle beestjes wonden alleen in een huisje.
Nu krijgen alle beestjes een weggetje naar boven de grond.
Dit is waar wij op leven.