Steeds terugkerende thema’s hebben we een naam gegeven. Op deze manier kunnen de leerlingen de plekken van buiten meenemen naar het atelier. Een van de plekken heet ‘de takken’. Vandaag heeft een groepje zich op dit thema gericht.
Yves liep de vorige keer al meteen naar de schatkamer om een tak te pakken, maar heeft er toen uiteindelijk niks mee gedaan. Ook vandaag had hij al in zijn hoofd om met de takken bezig te gaan. Damian wilde hem hier graag mee helpen.
Yves: ‘er komt wat van mijn stok af’
Yves: ‘ik pak een tak uit de schatkamer’
Yves: ‘er komt spul van mijn tak af’
Yves: ‘deze tak ga ik schillen’
Yves: ‘het is mos, en ik kan het ook breken’
Yves: ‘ik ben nog steeds aan het schillen totdat de tak helemaal glad is’
Yves: ‘ik ben klaar, de tak is helemaal glad nu gaat hij weer naar de schatkamer’
Damian: ‘Dit is een lange tak en heel zwaar’
Damian: ‘Maar deze is kleiner’
Damian: ‘En deze is zwaarder’
Yves: ‘Ik ga deze tak zachter maken’
Damian: ‘Ik help je wel’
Damian: ‘Ik weet nog niet hoe, maar ik ga het wel doen’
Yves: ‘Ik heb al wat Damian, dit zijn knoopjes, ik moet alleen nog lijm pakken’
Yves: ‘Nu gaan we de tak versieren’
Damian: ‘Dit is cool’
Yves deed de lijm op de knopen maar het bleef niet goed plakken, later ontdekte hij dat hij beter de lijm op de tak kon doen.
Yves: ‘Hij moet helemaal vol Damian’
Yves: ‘De tak moet in de schatkamer’
Het is opvallend dat Yves altijd heel goed weet wat hij wil gaan doen. Als hij dat voor zijn gevoel nog niet goed heeft afgerond, dan gaat hij daar de volgende keer weer mee verder tot hij klaar is. Het is interessant om te zien dat Damian de takken echt aan het onderzoeken is. Hij weegt ze en bekijkt ze en merkt op dat de ene zwaarder is en de ander weer kleiner.