Observatie
Er staat een varieteit aan glazen, flessen en potjes buiten op de tuintafel. Doel van het onderzoek is ontdekken hoe ze klinken, en hoe het geluid verandert als je water in de flessen doet.
Er zijn verschillende stokjes, hout, metaal, plastic. De kinderen slaan ermee op de verschillende flessen. Voor sommigen is het vullen en weer leeg gooien van de flessen een bron van vreugde op zich. Anderen concentreren zich echt op het geluid.
Petra laat een fles langzaam vollopen terwijl ze erop tikt.
De meesten horen wel dat er iets verandert als je er water in doet, maar wat precies kunnen ze niet onder woorden brengen. ‘zachter’, ‘harder’, ‘het wordt slow-motion’ roept Luuk.
Serra heeft drie potjes voor zich, die toevallig precies de begintonen vormen van ‘Altijd is kortjakje ziek’. Petra speelt het even, en iedereen is verbaasd dat dat kan. Nu gaan meer kinderen liedjes zingen terwijl ze op hun flessen spelen. Serra en Myrthe werken samen: Serra zingt ‘altijd is kortjakje ziek’ en Myrthe ‘midden in de week maar ’s zondags niet’. De tonen kloppen niet precies, maar het idee dat de flessen een ‘melodie’ kunnen vormen houdt ze lange tijd bezig. Ook andere liedjes worden uitgeprobeerd.
Luuk: “Laten we ‘Happy Birthday’ doen voor Dolly.” En zo krijgt Dolly haar verjaardagsconcert door een echt flessenorkest.
Rens krijgt een prachtig geluid door over zijn fles heen te blazen. Milo kan het ook. Sainsons probeert het, maar het lukt niet goed. Rens: ‘Nee er moet meer water in de fles, anders doet hij het niet’
Etiketten worden vooral gebruikt om je naam op je ‘eigen’ flessen te plakken. Maar Rens maakt een prachtige schaalverdeling ‘om te meten hoe vol hij zit’.
2e groep
Deze groep is groter, en gaat meteen met het water aan de slag. Petra loopt rond, en stelt vragen: ‘hoe klinken jullie flessen? Komt er muziek uit? Kan je ook iets samen doen?’
Jill en Britt gaan op eigen initiatief apart van de andere kinderen op de stenen zitten met hun fles. Ze maken afspraken, drie keer op de ene fles, 1x op de andere. Britt wisselt lepel en stokje af.
Naomi komt erbij: “Mag ik meedoen?”
Britt: “Ja, goed, dan doen we mijn fles 3x, 2x die van jou, en 1x die van Jill."
Ze proberen het uit. Tussendoor worden de stokjes in de flessen gedoopt, onder de woorden “mieren dopen, mieren dopen.” Iedereen mag komen luisteren, het stenen paadje is een ‘podium’ geworden en het publiek mag achter het hek staan. De meisjes zijn enorm serieus, maar de luisterende jongens vinden het maar niks. Rayan: “Waarom zingen jullie niet een liedje van Frans Bauer of zo?”
Lucas: “Ik heb een supergeluid Rayan, samen met jou kan ik dat doen. Van mijn vader geleerd”
Hij blaast ritmisch in de fles met water. Rayan doet meteen mee. Zijn fles is leeg.
Petra vraagt: "Hoe zou dat dan klinken met water erin?”
Rayan gaat zijn fles vullen, en daarna laat hij horen aan Petra dat het nu harder klinkt. Hij gaat met Lucas op het stenen paadje staan, andere kinderen luisteren achter het hek. Ze blazen ritmisch in de flessen en geven elkaar aanwijzingen. Als het klaar is roept Lucas:” Ik zoek 2 vrijwilligers die met een lepel op het hek willen slaan” Mieke en Naomi steken hun vinger op. Ze maken een soort begeleiding van lepelgetik op het hek.
Wesley wil ook graag meedoen met Lucas en Rayan. Mag dat?
Rayan: “Ja, mag”
Lucas: “Ja, maar gewoon even alleen met de lepel op het hek slaan, want dat vind ik wat mooier klinken.”
Maar Wesley heeft geen lepel.
Rayan: “Jij pakt een fles, en jij slaat erop. Ja?” Nee, dat wil Wesley niet.
Nu komt Naomi helpen, ze heeft een lepel en laat Wesley zien wat hij er mee op het hek kan doen.
Martin: “Ik wil graag iets met Wesley doen!” Hij neemt Wesley mee naar het gras, hij blaast in zijn fles terwijl Wesley er op slaat.
Rayan blijft in de flessen blazen, hij krijgt steeds meer geluiden eruit. Hij begeleidt zichzelf door op zijn fles te slaan.
Martin en Niels B. doen een dansje samen, gecombineerd met flesgeluiden.
Megan, Sam, Cindy en Naomi hebben een soort choreografie uitgedacht met de flessen. Vooral als ze ombeurten de flessen op de tegels zetten klinkt het heel bijzonder.
Rayan (tegen de meisjes): “Waarom zingen jullie niet een liedje van Frans Bauer of zo?”
Lucas: “ik heb een supergeluid Rayan, samen met jou kan ik dat doen. Van mijn vader geleerd”
Lucas:” ik zoek 2 vrijwilligers die met een lepel op het hek willen slaan”
Rayan (tegen Wesley): “Jij pakt een fles, en jij slaat erop. Ja?”
Reflectie
Veel kinderen zijn wel onderzoekend bezig, maar niet perse steeds met geluiden. Uitvinden hoeveel water er in een fles gaat is ook interessant.
Anderzijds worden ook steeds nieuwe geluiden uitgevonden: blazen in het water, blazen over de fles heen, tikken op de yoghurtbekers (die bedoeld waren om de flessen mee te vullen). En ook het plastic gietertje klinkt wel leuk als je er op slaat. Blazen op je fles als op een trompet gaat sommige kinderen ook heel goed af.
Veel kinderen vinden het leuk om samen te werken. Er ontstaan veel duo's, trio's en kwartetjes. Daarin wordt goed overlegd, vooral door de meisjes.
Dag 11 - De flessen
21 april 2009
