10.45 We zitten in het kleinste kamertje van de school. De kinderen mogen in de ruimte hun geluiden uitproberen en nieuwe geluiden zoeken.
Sommigen zijn daar snel mee klaar, anderen doen er lang over, ze zijn enthousiast over de mogelijkheden.
10.53 Petra vraagt de kinderen in de kring om naar elkaars geluid te luisteren.
Chris en Wouter hebben hun geluiden samengevoegd. Chris met potloden, Wouter met zijn naamkaartje wat hij steeds straktrekt. Ze luisteren ook goed naar elkaar, waardoor er ritmische afwisseling ontstaat.
Chris maakt op drie verschillende manieren geluid met zijn potloden: tikken, laten vallen, over de vloer wrijven (Chris: “dat klinkt net als vuur”)
11.08 Lars heeft ook 3 verschillende geluiden met een bosje Mikado-stokjes: tikken op zijn hand, laten vallen, wrijven (rollen) over de vloer.
De ruimte is echt te klein voor geluidenonderzoek. "we kunnen het niet horen", klagen vooral de meisjes.
Luuk rammelt met zijn bakje, dan met de rekenkralen, dan trommelt hij met potloden op een bakje, heel ritmisch.
Wouter: “ Het lijkt net muziek”
Luuk: “Het ís ook muziek”
Megan: “..met die potloden op dat kistje, het lijkt net of je zo'n drumstel hoort”
Serra: "Ik heb eigenlijk twee geluiden.” Zij stampt afwisselend met 1 en met 2 voeten op de grond. Dat wil iedereen graag ook uitproberen.
Petra: “Kunnen we er voor zorgen dat we precies tegelijk met Serra stampen?”
Luuk weet een oplossing; hij telt af: “1, 2, 3” iedereen haakt meteen aan.
Petra: “Hoe vind jij dat het moet, Serra?”
Serra: “We tellen alleen bij het begin van 5 tot 0 en dan doen we het gewoon zonder tellen.”
Ze doet het, maar heel snel, de kinderen kunnen haar niet bijhouden.
Megan: “ Bedoel je het zo Serra?”...ze doet voor zoals zij denkt dat het moet.
Serra (denkt na): “ We kunnen het ook wat langzamer doen, dat iedereen zo echt mee kan doen.”