Chenoa werkt alleen aan haar knikkerbaan. Ze heeft kartonnen kokertjes en een blokje hout verzameld. Eerst probeert ze met een spijker een koker op het hout vast te maken. Als dit niet lukt gaat ze in de klas plakband halen. Ze plakt de kokers aan elkaar en onder de eerste koker plakt ze het blokje hout vast. Nu staat de lange koker schuin naar beneden. Aan het einde van de knikkerbaan maakt ze een klein plastic bakje vast. Hier valt de knikker op het einde in. Aan het begin heeft ze ook zo'n bakje vastgemaakt, die vangt de knikker op als ze de baan schuin de andere kant op houdt.
In de rij van kokers zit één koker die een kleinere doorsnede heeft. Als Chenoa haar knikkerbaan test blijft de knikker tegen de rand van de smallere koker liggen. Ze kijkt door het uiteinde van de knikkerbaan, dan door het begin. Ze houdt de knikkerbaan schuin en de knikker rolt weer terug naar het beginpunt. Ze vertelt me dat de knikker tegen de smallere koker blijft steken. Ze haalt de koker los en trekt het geheel iets uit elkaar, voordat ze alles weer met plakband vastplakt. Als ze nu de knikkerbaan test blijft de knikker aan een vrij stuk plakband plakken. Daarop duwt ze de kokers weer iets meer in elkaar. Als hierdoor de knikker weer blijft hangen, besluit Chenoa om de smalle koker uit haar knikkerbaan te halen. Ze zet nog wat kokers van dezelfde doorsnede aan het begin van haar knikkerbaan. Ze buigt de kokers, zet het geheel op de grond, buigt nog iets, totdat de baan schuin genoeg staat om op de grond uit te komen. De bakjes die eerst aan beide uiteinden zaten, zijn inmiddels verdwenen.
Tenslotte laat ze me haar resultaat zien. Ze vertelt dat ze de knikker er wel heel hard doorheen moet gooien, om hem aan het uiteinde eruit te laten rollen.
Marieke