Observatie

Vorige week hebben een aantal kinderen met klei gewerkt. Dinsdag ontstond er een tafel vol met egelnestjes en andere dieren. Cheyenne en Romie vertelden dat ze precies wisten hoe verschillende dieren eruit zien. Ze hebben een plaatje in hun hoofd dat ze alleen maar na hoeven te maken.

Ik was benieuwd wat de kinderen doen als ze de dieren voor zich zien. Omdat er op school verschillende opgezette dieren zijn, heb ik er vandaag een aantal op de kleitafel gezet.

De kinderen gaan heel verschilend aan het werk. Romie kan bijna niet van de opgezette eend afblijven. Ze voelt ieder keer met haar hele hand: zijn lijf, nek en kop. Als ze later gaat boetseren kan je zien dat ze op dezelfde manier, al voelend, het lijf opbouwd. Ze is ook de enige die vanuit de borst de nek omhoog laat komen. Tijdens het werken kijkt ze goed naar de eend en maakt ze veel detaïls.

Cheyenne begint met een dikke homp witte klei voor het lijf. Hier maakt ze van donkere klei vleugels op vast. Af en toe wijst Romie haar op detaïls zoals b.v. de krul in de staart van de eend. Met het hoofd heeft ze problemen: het zakt steeds naar beneden. Romie zegt haar dat ze ook nog geen nek heeft gemaakt. Cheyenne kijkt lang naar de opgezette eend en maakt dan een nek. Later zie ik dat de nek weer verdwenen is, maar dat de kop wel heel stevig vast zit op de romp.

Chenoa en Asmara besluiten om samen een eend te maken.
Chenoa heeft al 2 rolletjes klei gemaakt en samen pakken ze nog een grote homp klei voor het lijf. Ze zijn lang bezig om met donkere en lichte kleirolletjes veren op het lijf van hun eend aan te brengen.
Ook maken ze een kop in verschillende kleuren klei. De eendenkop is heel zwaar en zakt naar beneden. Dit proberen ze op te lossen door plakjes klei tegen de nek aan te plakken, maar dat maakt het hoofd alleen maar zwaarder.

Tim maakt een mol. Een compacte rol met pootjes eraan. Af en toe moet ik hem aansporen om beter te kijken: heeft de mol eigenlijk ogen en hoe zien zijn poten eruit? Maar dan maakt hij steeds meer details.
Als de mol klaar is maakt hij een vleermuis. Die scherpe hoekjes van de vleugels vind hij moeilijk. En als hij klaar is vraagt hij of hij een mond mag maken. "Nee, je ziet hem niet maar ik wil het zo graag."

Ook Koen begint met het maken van de mol. Hij rolt een stuk klei tot een lijf. Het lijf blijft lang op tafel liggen. Koen voert ondertussen allerlei experimenten uit: wat gebeurt er als je een stuk klei op de tafel laat vallen? Verandert het dan van vorm? En als je water in de klei doet, waar blijft het dan? Hij doet dit heel rustig en geconcentreerd. Maar als ik naar hem kijk gaat hij snel verder met zijn mol.

Hanneke

Romie, Cheyenne, Tim, Koen, Asmara en Chenoa zitten aan de kleitafel te kijken naar opgezette dieren.
Tim: Is dit echt?
Koen: Ja, alleen zijn ze dood.
Tim: En hoe kan dat dan?
Koen: Nou, doodgeschoten?
Romie: Nee ..... ze waren dood ..... én ..
Tim: Als een dier dood is gaat ‘ie stinken.
Romie: Ik heb thuis een dood musje, hoor. En die stinkt geeneens.
Koen: Maar over 20 jaar wel.
Cheyenne: Alleen je darm die stinkt als ‘ie er uit wordt getrokken.
....
Asmara: Weh, deze vleermuis...
Allemaal door elkaar: Ja, die stinkt.
Romie (er bovenuit): Ik weet heel veel van dieren af, dus Koen....
....
Tim: Maar je weet niet dat deze eend nep is.
Asmara: Maar dan weet Tim niet dat ‘ie echt is. Kijk maar aan de onderkant van zijn snavel dan, hoor.
....
Cheyenne: Hij was gewoon dood en dan op een standbeeld gelegd.
Hij is opgezet.
Tim: Dat is een tentoonstelling...Juf Hanneke: Ze zijn wel dood de dieren maar ...
Cheyenne: Maar die oogjes zijn nep.
Juf Hanneke: Ja, en ik denk dat de binnenkant ook nep is, dat ze die hebben opgevuld. Hij is eigenlijk niet meer helemaal echt.
Koen: Half! Hij is half echt.
Half echt en half nep.
Romie: Ik vind dat hij echt echt is.
Tim: Hij is wel dood.
Asmara: Misschien hebben ze de binnenkant eruit gehaald. En misschien hebben ze aan de buitenkant wat gedaan en dat lijf er van omgewikkeld, ofzo.
......Romie zegt boos tegen Tim dat ze door hem niet meer weet wat ze wilde zeggen.
Ineens roept ze: Juf, juf ik weet het weer!En heel bedachtzaam zoekt ze naar woorden: Een opgezette eend is net hetzelfde als een levende eend en als je d'r tegenaan drukt met je handen dan voelt het net of het nog steeds een echte eend is. En als je hierzo kijkt dan zie je ook dat het nog steeds echt heel mooi is.