Uitgangspunt
Wie hebben er deze week met de kist gespeeld?
Jesse, Nina en Renske hebben een stuk gemaakt en gisteren opgenomen. Iris nodigt ze uit om voor iedereen te spelen.
Observatie
Jesse zegt: het was een beetje spannende muziek, spookachtig. Ik heb een viool nodig want ik ga een krakende deur nadoen.
De kinderen spelen. Ze kijken heel goed naar elkaar!
Renske wisselt halverwege van de fluit naar de houten klankkist. Jesse voert het ensemble aan: hij beweegt met zijn lichaam om een tempo aan te geven. De meisjes reageren.
Cees kruipt halverwege het stuk onder haar stoel. Na afloop vraagt Iris waarom ze dat deed. "Ik was bang van die deur". Jesse speelt nogmaals zijn piepende deur, die in de compositie een aantal keer is langsgekomen. Meerdere kinderen beamen dat dat spannend was.
Reflectie
De kinderen wisten nog goed hoe ze hadden samengespeeld. Ze herinneren zich welke instrumenten ze hadden en wie wat deed.
De klankenkist is een heel mooi middel om het muziekproject ook door de week heen te laten leven bij de kinderen.
De klankkist
1 maart 2013
