Uitgangspunt
We hebben vandaag vaste groepjes gemaakt, naar aanleiding van de observaties van de afgelopen weken. Dani en Djalil zijn met Beau, Quint, Sven en Robin in het “Skylanders” groepje geplaatst.
Observatie
Sowieso vragen we ons af of alle groepjes wel kloppen.
Dani vindt het erg lastig als hij hoort dat hij met deze kinderen in een groep zit. “Maar Djalil en ik zijn met z'n tweeën, zij horen er niet bij.” Als Debby voorstelt dat ze misschien als groep een stuk kunnen samenstellen waarbij eerst Dani en Djalil hun muziekstuk laten horen en dan de andere kinderen is hij er niet gerust op. Dat kan niet, hij is samen met Djalil en dat kan niet met de anderen. Debby verzekerd Dani dat hij gewoon met Djalil verder aan de slag kan wat hem geruststelt.
Reflectie
Na deze les hebben wij meteen vraagtekens over het maken van de groepjes. Kinderen gaan uit zichzelf meestal met z'n tweeën of drieën werken, maar zelden in een grotere groep. Wij denken aan ons zelf. Ook als volwassene is het lastig om het met 6 mensen ergens over eens te worden...
Bij de groepjes die we hebben samengesteld lijken sommige groepjes als vanzelf bij elkaar te horen, maar bij andere groepjes is het meer dat kinderen in duo's bezig waren of gewoon wisselen van groep. We besluiten eigenlijk meteen dat we de groepjes niet dwangmatig aanhouden. Als de kinderen zelf doorgaan met hun groepje is dat prima, maar als kinderen zoals Dani en Djalil graag in duo's willen werken, of overstappen naar een andere groep dan is dat ook goed.
