In de geluidendoos zitten 2 tekeningen.
Debby: “Wat is dit?”
Kinderen roepen: “Morris!”
Debby: “Morris, wil jij even uitleggen wat dit is?”
Morris: “Dat zijn die rondjes. Die muziekrondjes.”
Ander kind: “Van hoog naar laag.”
D: “Wat voor muziekrondjes zijn het dan?”
Morris: “Ik kan het niet uitleggen.”
Debby: “Zijn dat muziekrondjes die jij had gehoord?”
Melinde: “Die had hij gezien.”
Morris: “Bij Evi. “
D: “Want had jij ook een tekening gemaakt, Evi?”
Evi” “Jawel.”
Ander kind: “Evi had daar ook rondjes in staan...”
Evi: “Echt niet, dat is geen rondjes. “
D: “Evi, wat heb jij getekend?”
Evi: “Muzieknoten.”
D: “Is dat een bepaald liedje wat je hebt getekend, of zomaar muzieknoten die je hebt bedacht?”
Evi: “Gewoon, gewoon in mijn hoofd.”
Juf Debby stelt voor dat Evi en Morris in het muziekatelier verder aan hun muziekteneningen werken en vooral het verklanken ervan.
Evi brengt haar ideeën over muziek mooi onder woorden en ze laat zien dat ze al het een en ander weet. “geen rondjes, maar muzieknoten!”
Deze spontane tekening van Evi laat zien dat zij nadenkt over muziek. Dat je het kunt opschrijven, dat je iets van papier kunt spelen.
Morris kan het niet uitleggen, maar hij imiteert Evi. Zijn "muziekrondjes" in verschillende kleuren zijn geïnspireerd op het boekje met piano van Evi's broertje dat zij had meegenomen: daar staan namelijk ook noten in verschillende kleuren in.