Uitgangspunt
Vandaag gaan we met de groepjes oefenen voor een optreden voor de ouderles op woensdag 12 juni. Fiep, Luna, Lieke, Meena en Sven zijn een groep die eerder hebben samengewerkt. Vorige les (waar Sven niet bij was) hadden ze een speciale volgorde voor de tekeningen, die dan in die volgorde verklankt werden.
Observatie
Het groepje wil de tekeningen erbij op de muur. Juf Hans hangt de tekeningen in de volgorde die Sven aangeeft, maar Fiep is het niet eens met deze volgorde. Volgens haar hoort Luna’s tekening als tweede en die van Sven als laatste. ‘Dat hebben we afgesproken.’ Sven wil niet als laatste. Fiep: ‘Niemand wil als laatste.’ Toch gaat ze het bij de anderen checken en Luna wil dan wel als laatste. Svens tekening mag als tweede. Juf Hans hangt de tekeningen in de goede volgorde en Fiep en Luna beginnen samen op viool de eerste tekening te spelen. Als ze bij Svens tekening staan te spelen zegt Sven verontwaardigd: ‘ze spelen mijn tekening’. Meena (triangel), Lieke (triangel) en Sven (ukelele) zijn nog druk bezig met instrumenten pakken en in overleg met kinderen van andere groepjes. Ze hebben last van het groepje dat naast hen zit en harde geluiden maakt. Ook komen er steeds kinderen vragen of ze de violen of de ukelele mogen. Dat is lastig. Er is geen gezamenlijke focus.
Nikki wil ook met het groepje meedoen, zij heeft niet echt een groepje.
Sven wil graag dat Enzo, Don en Fransje ook met hun meedoen. Iedereen is het ermee eens dat dit leuk is. Luna: ‘we willen een grote groep, dan kunnen we meer instrumenten gebruiken.’
Nu moeten opnieuw afspraken gemaakt worden. Luna legt uit wat er moet gebeuren en geeft aan: violen eerst (Luna en Don), dan de triangels (Fiep en Nikki), dan Meena en Sven (xylofoon), dan Fransje (bellenrammelaar) en Lieke (mbiraatje), daarna Enzo (ukelele).
Fiep telt in: 3, 2, 1. Maar Don geeft ook aan. Dit gaat niet goed samen. Dan bepalen ze dat Luna de meisjes aanwijst en Don de jongens. Fiep houdt zich niet met het dirigeren bezig. Enzo: ‘Ik heb een idee, de jongens beginnen en dan mogen de meisjes.’ Luna & Fiep: ‘Ja, goed idee.’ Als ze weer gaan spelen en er niet gebeurt wat Luna wil, zegt ze een paar keer dat ‘het niet gaat’ met de twee groepjes samen.
Tijdens de presentatie praten vooral Don en Enzo er steeds doorheen, ze geven andere kinderen aanwijzingen.
Na de presentatie van het Groot Orkest vraagt juf Debby: ‘Waren jullie nou eigenlijk aan het oefenen of muziek maken?’
Ze legt uit dat je tijdens het repeteren heel goed met elkaar moet overleggen en afspraken moet maken. Maar tijdens het optreden gaan muzikanten niet meer met elkaar praten, dan communiceren ze alleen via de muziek. Goed naar elkaar kijken is heel belangrijk als je samen muziek maakt. De xylofoon wordt eerst zo neergezet dat zowel Sven als Meena de dirigenten goed kunnen zien voordat het Groot Orkest hun muziekstuk nog een keer speelt, dit keer zonder praten.
Reflectie
De kinderen beginnen met zijn vijfen op de mat met hun eigen instrumenten. Maar al snel worden ze gestoord door de geluiden van het groepje naast hun. Ze kunnen zich in het muziekatelier met alle andere kinderen erbij moeilijk gezamenlijk focussen. Er komen steeds kinderen langs die van instrument met ze willen ruilen. Zelf lopen ze ook rond om bij anderen te gaan kijken.
Wanneer de groep groter is geworden moet er opnieuw georganiseerd worden. De muzikale afspraken moeten aan elkaar worden duidelijk gemaakt. Opvallend is dat Fiep zich er nauwelijks mee bemoeit. Luna trekt de leiding naar zich toe. Enzo en Don willen ook mee bepalen wat er gebeurt. Als Luna het einde van de violen (Don en Luna) aangeeft, gaat Don door. Nadat Juf Debby heeft uitgelegd dat je tijdens het optreden niet de hele tijd met elkaar moet praten, maar juist heel goed naar elkaar moet kijken gaat het heel goed: de kinderen letten veel meer op elkaar en het muziekstuk heeft meteen veel meer samenhang.
Groot Orkest
10 juni 2013
