Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Uitgangspunt

Toen we begonnen met het project 'Hoe klinkt thuis op school' hadden een aantal kinderen het meteen over Skylanders. De geluiden van thuis waren voor hun vooral de geluiden van dat spel. Dani en Djalil zijn sindsdien gestaag doorgegaan op dit thema. Een aantal weken geleden hebben zij een bijna identieke tekening van Skylanders gemaakt die ze sindsdien op verschillende manieren verklanken. Toen we 2 weken geleden aankondigden dat we in groepjes van 5 of 6 kinderen gingen werken waren ze heel beslist: 'Nee, wij doen het met z'n tweeën.' Vorige week was Dani ziek en toen kon Djalil ook niet verder. Toen heeft Jesper op viool Dani’s rol gespeeld.

Deze week gaan ze verder met hun project en horen Beau, Jesper en Quint er ook bij. Omdat het Skylanders duo ook steeds met violen werkte vragen we aan Inki Varga om het groepje te begeleiden.

Observatie

In het muziekatelier beginnen de jongens meteen met de tekeningen op de mat te leggen, dan worden de muziekinstrumenten die ze nodig hebben verzameld: triangel, 2 fluiten, 2 tamboerijnstokken, ukelele. Al snel haalt Inki het groepje op om naar een ander lokaal te gaan. De tekeningen, triangel, fluiten, ukelele en tamboerijnstokken worden meegenomen. In het andere lokaal zijn 2 violen, die hebben ze óók nodig. Dani en Djalil nemen de violen. Beau ukelele, Quinten fluit en Jesper triangel. De tekeningen dienen als een partituur en worden op een stoel gezet, zodat iedereen ze kan zien. Dani weet precies hoe de tekeningen verklankt moeten worden en hoe bepaalde delen van de tekeningen klinken. Hij legt de andere jongens uit hoe de muziek gaat. Hij wijst met de strijkstok op een deel van de tekening: ‘En dan komt dit gedeelte en moet het weer heel hard. Kijk, eerst hard en dan zacht en dan weer hard. En dan gaan we gewoon spelen en dan komt het gezicht en dan moet je echt op zijn állerspannendst.’ De jongens oefenen het stuk. Voor Quint is het moeilijk om op de fluit hard te gaan, want als je hard blaast komt er juist geen geluid uit. Even oefenen en dan weet hij hoe hij op zijn hardst spannend geluid met de fluit kan maken. Daarna bespreken en spelen ze het einde. Dani geeft aan dat het einde begint met de triangel van Jesper, heel mooi, dan doet hij zelf een streek op zijn viool, Djalil na hem, Beau tokkelt even op de ukelele en daarna Quint nog op de fluit. De violen gaan nog een keertje. Het einde wordt nogmaals geoefend. Ze zijn het allemaal eens over het einde: dat wordt aangegeven met de triangel, dan de anderen om de beurt. Inki vraagt of Dani het verloop van het stuk nog een keer wil vertellen zodat ze het allemaal gehoord hebben. Dani: ‘We beginnen heel spannend en dán moet het heel erg zacht, dat het heel spannend zacht is en dán wordt het weer heel spannend hard.’ Inki geeft aan dat ze moeten wachten tot iedereen echt stil is voor ze kunnen beginnen.
Vlak voor ze hun presentatie gaan geven, zegt Quint dat hij geen fluit wil spelen. Hij wil een ander instrument. Op de fluit kun je niet goed hard spannend. De andere jongens zijn een beetje ontsteld, ze zijn het er niet mee eens, de fluit klonk juist zo goed erbij! Quint laat zich overhalen toch op de fluit te spelen, maar hij pakt er wel een schudeitje bij.

Reflectie

Twee weken eerder, toen wij een aantal 'vaste' groepen hadden samengesteld, was Dani heel beslist dat Djalil en hij alleen met z'n tweeën een groepje waren. Vandaag is hij juist heel beslist dat de andere jongens er ook bij horen.

De jongens zijn gedreven en heel harmonisch bezig met het organiseren van de muziek en het verklanken van de tekeningen. Dani is degene die een duidelijk beeld van de muziek bij de tekeningen heeft en de anderen accepteren dit. Ze gaan het met zijn allen doen. Dani laat muzikale ideeën van anderen (die spontaan gespeeld worden) toe. Die ideeën worden dan opgenomen in het muziekstuk. Inki helpt ze door structuur te bieden en muzikale afspraken te maken. Zoals naar elkaar kijken, knikken, op elkaar letten, begin en einde. Het idee je hand in de lucht steken om te laten zien dat het stuk is afgelopen, wat Els en Nicoline van Sinfonietta de vorige les hebben aangegeven, gebruiken de jongens vanzelf.

36

Skylanders

dag 15
27 mei 2013
De instrumenten worden verzameld.
De tekeningen worden zo neer gezet dat iedereen ze kan zien.
Overleg en uitvoering Skylanders groepje
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.