Vandaag werken we werken weer in het klaslokaal. Om ervoor te zorgen dat de kinderen meer aan (samen) spelen toekomen hebben we op alle tafels instrumenten neergelegd. De kinderen kunnen daar in het vrije spel hun gang gaan.
We beginnen weer gezamenlijk. En herhalen de afspraken over het omgaan met de instrumenten en de regels voor spelen en stoppen.
We hebben het kort over de begrippen van vorige week: lange en korte tonen /geluiden.
Samen, gelijk, om en om en alleen spelen. De kinderen gaan vervolgens in hun groepje aan het werk.
In het vrije spel gaan de kinderen heel hard op de instrumenten spelen. Er klinkt chaos wanneer iedereen tegelijk speelt. De kinderen beamen dat en merken op dat je alle instrumenten hoort. De kinderen komen (nog) niet op het idee om het anders aan te pakken.
Er wordt stilte geroepen door de kinderen in de groepjes. Anderen spreken af dat ze start en stop zullen zeggen als tekens om te beginnen en te eindigen.
Ze hebben lol, wanneer ze (samen) spelen. Maar ook een heel aantal kinderen speelt, hoewel ze in een groepje zitten, alleen en voor zich. Weer anderen maken contact met kinderen uit een ander groepje.
Nadat de kinderen hun stukken hebben laten horen besluit ik Tobias, Signe en Yoeri samen te laten spelen. Zouden de kinderen dit oppikken?
Er ontstaat een prachtig samenspel.
Het is ingewikkeld om met een groep van 30 kinderen in een klaslokaal ruimte te creƫren voor samenspel. Er is meer stilte nodig om de muziek tot wasdom te laten komen. De kinderen lijken er overigens minder moeite mee te hebben.
We discussiƫren over de mogelijkheid om de komende sessie rond een verhaal te gaan werken dat bij de kinderen leeft en zo een gezamenlijk focus voor het muziek maken bij de kinderen aan te brengen. Zullen zij dan gerichter met hun instrument omgaan en geluiden onderzoeken die passen bij dat verhaal?