Uitgangspunt
Met de documentatie die we vandaag in de ruimte aanbieden, willen we de herinneringen aan de vorige sessie naar boven brengen. We hebben nieuwe foto’s en uitspraken van de kinderen opgehangen. We laten het lied van Telemann weer horen, dat violiste Petra Griffioen vorige week voor de kinderen speelde.
Vorige week hadden we de klas in vier groepjes opgedeeld. In het groepje van Luca waren alle kinderen gaan tekenen/componeren. Deze tekeningen hebben we vandaag bij elkaar opgehangen op de panelen.
Ook hebben we de verzameling maanafbeeldingen uitgebreid. Er zijn schilderijen van de maan van minder bekende kunstenaars bijgekomen, foto’s van het maanlandschap en een afbeelding van een postzegel met een ruimteschip voor de maan.
Omdat we vorige week tot de conclusie kwamen dat de kinderen te weinig instrumenten hebben waarmee ze verschillende tonen kunnen maken en te veel instrumenten waar het meer om het ritme gaat, hebben we besloten om naast de violen en de xylofoon nog andere instrumenten aan te bieden (zie volgende dagverslag).
Observatie
De kinderen gaan bij binnenkomst, zoals gebruikelijk is geworden, alle afbeeldingen in de ruimte bekijken. De audio van het lied van Petra gaat iets later aan dan gepland, de meeste kinderen zijn dan al binnen. Er wordt op de muziek gereageerd.
Hein: Wie doet dat nou?
Kenai: Ik weet wie dit doet hoor, dit muziekje.
X: waar komt het geluid vandaan? …Owh de computer…haha
Na de muziek van Telemann gaat iedereen in de kring zitten en wordt er geklapt.
X: Waar klap ik voor?
Hein: Voor de muziek natuurlijk! Omdat ze het hebben opgenomen.
In het kringgesprek vraagt Emma aan de kinderen wat ze vandaag gezien hebben.
Hein: Een ruimteding die gaat van de aarde af… (Hein loopt naar de afbeelding van de postzegel met het ruimteschip)
Emma: Waar is die? Is die van de aarde weg of is die…
Hein: Ja
Emma: …bij de maan?
Hein: Nee hij is van de aarde weg.
Emma: En waar is die dan?
Hein: Hij is nu in de ruimte, natuurlijk.
Luca: En wat gaat hij doen?
Hein: Hij gaat kijken naar de maan.
Emma: En wat ziet hij dan?
Hein: Dan ziet hij de maan!
Emma: En wat ziet hij dan? Hoe ziet de maan er dan uit?
Hein: Je ziet het dat hij helemaal geel is. Maar als je heel dicht bij kijkt dan is die zo, dan zie je allemaal steentjes daar.
En met deze laatste opmerking van Hein wordt er een sprongetje gemaakt naar de afbeelding van het maanlandschap met allemaal kraters.
X: Er zijn allemaal gaten in de maan.
Kenai: Ja daar zie je dat! Van de stenen worden dat.
Veerle had samen met Silke de foto gezien van iemand die de maan tilt.
Veerle: Daar is de maan en een mannetje…dat was grappig. Omdat ie de maan probeert op te tillen, maar zo laag is de maan niet. Dat is grappig. Met die bol.
Sepp: Zo laag is de maan niet!
Hein: Ik dacht dat de zee ook bij dat ding; de maan met de wolf hoorde. Die wolf die huilt, en de wolf, want hij ziet andere wolven en daarom huilt ie vaak naar de maan.
Later in de sessie maken Veerle en Silke een voorstelling voor de afbeelding van de wolf en de maan. Veerle: We hebben ook nog een voorstellinkje voor drie in de klas. En eerst gaan we die even doen. Het is maar een kleintje en ook heel grappig.
Niet lachen maan niet lachen, woef woef woef, dan maan. We gaan dansen. Zij rennen om de kring heen.
Het was voor Kenai, Roemer en Hein, omdat ze lief zijn.
Reflectie
De kinderen reageerden met name op de afbeeldingen van het maanlandschap, het ruimteschip en de wolf en de maan.
Er lijkt behoefte te zijn aan meer expliciete maanbeelden, waardoor de maan nog meer kan gaan leven.
De kinderen luisterden naar de muziek van Petra, het was alleen jammer dat de kwaliteit van de opname nog niet helemaal goed was.
In het kringgesprek reageerden de kinderen sterk op wat ze zagen op de afbeeldingen. Toen Emma vroeg wat ze in de ruimte konden zien werd er veel gezegd over de maan. Er was een grote betrokkenheid bij de kinderen.
Veerle en Silke maakte een voorstelling naar aanleiding van een van de afbeeldingen voor Kenai, Roemer en Hein omdat ze lief zijn. Als je een lied voor de maan wilt maken, moet je hem dan eerst lief vinden?
De Ruimte
23 april 2012
