Uitgangspunt
Vorige week waren Job en River heel erg bezig om de klankstaven steeds op een andere manier neer te leggen en dan erop te spelen. Naast elkaar, onder elkaar. Het leek alsof ze met de vorm waarin de instrumenten liggen bezig waren, en het leek net een tekening.
Marcela was vorige week weer bezig met het muzikaal organiseren van haar groepje. Ze had samen met Keona en Ismael een systeem bedacht dat ze regisseerde. Na een tijdje deed het groepje het zonder te praten.
Het lijkt me interessant om met de kinderen foto's en filmpjes hiervan te bekijken en erover te praten. Is het belangrijk om de instrumenten op een bepaalde manier neer te leggen? En om de muziek te organiseren zoals wat Marcela deed? Wat vinden ze belangrijk bij het muziekmaken en wat vinden ze het leukst? Welke instrumenten zouden ze willen bespelen?
Observatie
Het is inmiddels een ritueel geworden om de les met een mbira liedje te beginnen. De kinderen zingen meteen mee. Harder, zachter, sneller en langzamer.
Dan kijken we samen naar foto's en een filmpje van de vorige keer. Op Debby's vraag of het belangrijk is hoe je instrumenten neerlegt als je gaat spelen zeggen River en Job meteen: nee, het is niet belangrijk. Ze wilden gewoon tegelijk spelen, want het is leuk 'dat je het dan mooi hoort!'
Marcela legt uit wat zij in het filmpje met Ismael en Keona aan het doen was: als zij 2 tikjes op haar klankstaaf speelde moesten de anderen het nadoen. Als ze 3 of 4 tikjes gaf moesten de anderen dat ook doen. Er was een volgorde: Marcela, Keona, Ismael. Marcela begon omdat zij de laagste toon had. Ismael had de hoogste toon.
Dan hebben we het over muziek en het muziekmaken. Wat vinden de kinderen leuk? Tamy vertelt dat hij binnenkort 'op doedelzak gaat'. Wat vind je daar zo mooi aan dat je daarvoor kiest? Tamy licht toe dat hij het mooi vindt omdat het niet zo hard is als de trompet die zijn broer speelt.
Angel vertelt dat zij blokfluit het mooist vindt, Job wil graag op een drumstel spelen, Marcela elektrische gitaar. Fiep zegt dat ze het liefst wil dansen en zingen. Debby vraagt op wat voor muziek ze wil dansen: 'met een cd!' Dan zeggen heel veel meisjes dat ze graag willen dansen.
Debby stelt voor om een dansgroep te maken en een 'band'. De muzikanten gaan dan voor de dansers spelen.
Binnen de kortste tijd maken de danseressen slingers heen en weer door de ruimte en ze gaan erbij schreeuwen. De muziek is niet meer te horen. Debby vraagt om stilte door op de stokjes te slaan. We hebben afgesproken dat iedereen dan de instrumenten neerlegt en de handen op het hoofd doet.
Wat het verschil is tussen zingen en schreeuwen? Keona licht toe dat schreeuwen niet goed is, dan kan niemand meer iets horen. Fiep vertelt dat zij wel aan het zingen was maar iedereen ging schreeuwen, dan kon ze zichzelf niet meer horen.
Er worden kleinere groepjes ingedeeld: elke muzikant mag 2 dansers uitkiezen. Dan gaan ze samen aan de slag.
Als afsluiting van dit 'energieke' uurtje mogen de kinderen op de grond gaan liggen met hun ogen dicht en luisteren naar heel rustige muziek.
Reflectie
Het gesprek in het begin over de volgorde en vorm van instrumenten liep heel anders dan verwacht: Job en River zeiden dat ze het niet belangrijk vonden hoe de instrumenten neergelegd worden. Dit hoeft overigens niet te betekenen dat ze het echt niet belangrijk vinden; misschien is het te abstract om daarover in deze vorm te praten.
De kinderen gaven wel heel sterk aan dat ze graag wilden dansen en zingen. Hier gaf Debby graag gehoor aan, maar het mondde al heel snel uit in een soort energie uitbarsting. Binnen een paar minuten legde Debby het plezier alweer aan banden. Daarna gingen de kinderen wat rustiger dansen en werd er gezongen in plaats van geschreeuwd.
Het bleef echter een erg energiek gebeuren, het leek wel alsof er iets in de lucht hing die ochtend. Daarom besloot Debby om rustig af te sluiten door op de grond te liggen en naar rustige muziek te luisteren.
Dansen
14 februari 2012
