Uitgangspunt
Vorige week ging het in het groepje van Marcela, Djalil, Keona en Ismael over hoog en laag, hard en zacht. Ze zaten samen te zingen en werden harder en zachter naar aanleiding van armbewegingen van Marcela. Toen ze erover praatten bleek dat ze verschillende opvattingen hadden over de terminologie. Marcela had het steeds over hoog terwijl ze hard bedoelde, Djalil daarentegen legde uit dat ze dan harder gingen zingen.
Het uitgangspunt van deze les is om hard, zacht, hoog en laag te onderzoeken. Eerst doen we dat in de kring door de zingen en geluiden te maken. Dan gaan de kinderen aan de slag met klankstaven in kleine groepjes.
Het is de eerste muziekles met juf Marjanne erbij die voor juf Adinda invalt – zij werkt normaalgesproken nooit op dinsdag. Heel leuk, want juf Marjanne speelt zelf klarinet bij Amicitia!
Observatie
In de kring gaan de kinderen meteen meezingen met de mbira. Samen gaan we heel hard en dan weer heel zacht. Dan zingen we alleen maar, zonder mbira. En dan wordt het gefluister. Eer het helemaal stil is gaan we nog een keer heel hard.
We praten over hoog en laag, hard en zacht. We zingen zo laag als we kunnen. En dan zo hoog als we kunnen.
Dan gaan we in dezelfde groepjes van vorige week werken. Elk groepje krijgt klankstaven die verschillende toonhoogtes hebben. De kinderen mogen ermee vrij spelen.
Sommige kinderen willen heel graag uitzoeken welke klankstaven in hun groepje de hoogste en de laagste zijn. Elvira kan de anderen in haar groepje bijna niet horen, het geluidslevel is behoorlijk hoog.
Andere kinderen zijn meer op zichzelf bezig en spelen op hun klankstaaf.
Boaz probeert zijn klankstaaf rechtop neer te zetten. Dewi gaat erbij liggen, dan is ze met haar hoofd heel dicht bij het geluid. Marcela, Ismael en Keona maken een mooie volgorde die ze instuderen, geregisseerd door Marcela.
Reflectie
Voor juf Marjanne is het heel leuk om de muziekles mee te maken. Zij vind het geweldig om te zien hoe de kinderen meedoen. Vooral Ismael was erg geboeid in deze les: hij was met hart en ziel geluiden aan het maken. Zij vond het ook leuk om te zien verschillend de kinderen bezig zijn tijdens het vrije spel. Sommige groepjes gaan heel actief als groepje iets bedenken. In andere groepjes zijn de kinderen meer op zichzelf bezig.
Marjanne: “Als kleuters gaan de kinderen er gewoon op los. En als daar dan toevallig wel een volgorde ontstaat, dat vind ik heel briljant! Bijvoorbeeld de kinderen die op elkaar gingen wachten. Er was in een ander groepje ook een mooi melodietje.”
Debby vond het interessant om te zien dat de kinderen gewoon lekker muziek aan het maken waren. De meesten helemaal niet echt bezig met hoog en laag. Sommige kinderen weer wel, maar dat was een minderheid.
De algehele geluidscoulisse was te hard om van zachte tonen nog iets te kunnen horen. Het is best moeilijk om hier een goede werkvorm in te vinden die de kinderen niet teveel beperkt – het gegeven dat je met ongeveer 25 kinderen in een ruimte bent is een uitdaging op zich. Het “presenteren” in de tweede helft van de les is dan ook een gelegenheid voor d de kinderen om eens de hele ruimte (qua geluid) voor zichzelf te hebben. Je merkt vaak ook dat kinderen dan iets anders spelen. Ze genieten ervan om even de enigen te zijn die spelen.
Hoog en laag
7 februari 2012
