De klas gaat in twee groepen verdeeld verder in het klankatelier: er zijn weer 5 plekken met verschillende onderwerpen, en er zijn extra instrumenten toegevoegd.
Ook zijn Petra en Michiel van Sinfonietta erbij met hun viool en cello.
De kinderen zijn in twee groepen, naar aanleiding van de groepjes van de vorige keer. Het eerste uur zijn Dave, Sharzad, Noa, Lois, Colin, Liv, Valentijn, Beaudine, Zoe, Sven, Sil, Dion en Brim in het lokaal.
Liv gaat direct bij het plekje met avonturen-materialen zitten. Ze gaat met Petra de violiste op onderzoek uit.
Petra nodigt haar uit voor een 'gesprek zonder woorden', Liv speelt op de xylofoon in een vraag-antwoordspel met Petra. Als Lois op de xylofoon mee komt spelen, staakt zij en zegt: 'ik kan hier niks mee!', ze gaat op haar buik op de grond liggen en blijft luisteren. Lois kiest zorgvuldig welke tonen ze aanslaat en zegt: 'Als ik ze vaak gehad heb dan haal ik ze eruit.' Dus zij kiest de tonen op basis van "eerlijk aan de beurt komen".
Even later mag Liv op de viool en zij legt de viool op haar rechterschouder, haar hele hoofdje op het bovenblad en strijkt heel voorzichtig en geconcentreerd.
Beaudine en Zoe zijn met windgeluiden bezig. Ze hebben een stuk tuinslang waar ze doorheen blazen, telkens houdt één van hen de slang bij haar oor en de ander bij haar mond. Ze maken allerlei windgeluiden.
Dion en Sven maken takkenmuziek, samen met cellist Michiel. Het is heel ritmisch. Als Sven probeert uit te leggen wat hij de vorige keer allemaal had gemaakt, loopt hij een beetje vast. Dat kan hij niet zomaar combineren met een cellist. Later is hij in zijn eentje wel weer bezig met de foto's en bijbehorende muziek van vorige keer. Hij heeft kennelijk een duidelijke voorstelling en herinnering hoe het moet klinken.
Brim, Liv en Lois maken met Petra een heel stuk gebaseerd op de tekening bij de avonturen-groep: Brim zorgt ervoor dat Petra weet wanneer ze naar de volgende scene moet door op de triangel te slaan. Hij zegt tegen Lois: 'Dan moet je zó gaan doen, dan weten we wanneer het hard en zacht moet.' Ze oefenen uitgebreid en treden aan het eind op voor de rest van de kinderen.
Sharzad en Noa breiden hun uilenverhaal uit: ze tekenen nog muziek bij hun tekening van vorige keer. Later heeft Sharzad met een fles water en een fluitje "Uil- en Golven- Muziek" gemaakt.
Sil heeft van allerlei instrumenten een soort drumstel samengesteld waar hij heel enthousiast op slaat. Het is erg ritmisch en hij haalt er de hele tijd andere kinderen bij aan wie hij laat zien wat hij doet.
Er gebeurde in het uur met deze groep zoveel dingen dat we lang niet alles hebben kunnen observeren. Kinderen zijn bezig met allerlei vormen van musiceren en ontdekken, en er beginnen zich min of meer vaste groepjes te vormen.
Ook een aantal kinderen die voorheen nog niet echt meededen zijn op hun eigen manier wel betrokken bij het project. Sommigen hebben misschien nog iets meer uitdaging nodig of bloeien op als ze even alleen met bijvoorbeeld een musicus van Sinfonietta aan het spelen zijn.