Vorige week hebben we op onze ontdekkingstocht allerlei geluiden gehoord en zelf gemaakt. We hebben ook spullen van het Ratteneiland meegenomen, zoals takken, een blikje, een schelp en nog veel meer.
We beginnen met een stukje video van ons bezoek aan het Ratteneiland terugkijken. Dan gaan we in het Speellokaal met onze materialen aan de slag. De vraag die we de kinderen stellen is: Hoe kunnen we het Ratteneiland hier laten horen?
Het videokijken is een hele opgave voor de klas: ze schieten telkens in de lach als ze iemand herkennen.
Ze stoten elkaar dan aan: dat ben jij!
Ongeveer een derde van de klas probeert wel heel aandachtig te kijken en te luisteren, maar dat lukt niet zo goed door de onrustige meerderheid. We stoppen af en toe de film even en gaan dan stil weer verder.
In het Speellokaal zijn de kinderen opgewonden om weer met hun takken en andere 'Ratteneiland spullen' aan de slag te mogen. Ze weten nog precies welke tak van wie was.
In de hele klas, maar ook nog in de groepjes apart, stellen we de vraag of de kinderen het Ratteneiland hier in het Speellokaal kunnen laten horen/klinken. De kinderen zijn daar niet echt mee bezig. Ze zijn heel veel aan het zingen, maar vooral liedjes die we vorige week op het Ratteneiland niet van ze hebben gehoord.
Macy luistert naar het knisperen van een gebroken takje in haar hand.
Ryan zit op een bank te drummen: hij wisselt twee verschillende geluiden af. Dan wisselt hij ze om.
Bij Noa en Lisa is net als vorige week vaak het woord 'afgelopen' te horen: de dames structureren de muziek die ze maken heel strikt en verzinnen een heel duidelijk einde per muziekstuk. Wat ook opviel was dat ze tot 10 gingen tellen (in het Engels) voordat ze begonnen met hun stuk.
Sem en Ryan vertellen dat ze vorige week samen met Bjorn 'Avontuur-mannen' waren.
Aan het eind doen we een luister-rondje en laat elk groepje wat horen. Sommige kinderen zijn teleurgesteld omdat een ander groepje hetzelfde liedje als zij heeft gezongen, zichzelf begeleidend op de takken.
Het zou leuk zijn als de kinderen het filmpje nog thuis met hun ouders zouden terugkijken. Zo klassikaal vinden ze het heel moeilijk om zich te concentreren.
We hebben het idee dat er in het Speellokaal weer op een nieuwe manier materiaal-onderzoek wordt gedaan, maar dat het Ratteneiland zelf naar de achtergrond is gezakt.
Wel merken we dat er nog steeds heel veel verhalen en fantasieën leven bij de kinderen. Die willen we graag verdiepen. Daarom gaan we volgende week per groepje van 2 of 3 kinderen hun verhalen terughalen. Door een gesprek en door ze te laten tekenen.
Verder moet er binnenkort een mooie grote kist komen voor in de klas, waar we een verzameling van voorwerpen gaan aanleggen waarmee we de geluiden van het Ratteneiland kunnen oproepen.