De vorige keer hadden we een iets te drukke les: de groep is zo groot dat het voor veel kinderen moeilijk is om geconcentreerd naar elkaar te blijven luisteren.
De oplossing: de groep in tweeën splitsen en een iets actievere les ervan maken.
Veel zelf doen en vooral ook bewegen.
Juf Debby van De Stap is op bezoek, en zij heeft een heel spannend instrument meegenomen!
Iedereen luistert geconcentreerd naar Debby. Wat een mooi instrument!
Jalila probeerde te kijken wat er in de bol zat.
De duimpiano lijkt op die van ons! Wat is het verschil als hij uit de bol is? 'hij klinkt zachter'.
Hoe zou dat komen? Dave: 'Het stokje moet er weer aan.'
Sem: 'Hij moet in de bol, met het stokje eraan. Dan klinkt hij weer harder'.
Later gaan we iets zingen over onszelf. Dat is voor veel kinderen (vooral de meiden) best spannend... ze durven niet echt voor de hele groep te zingen.
Het is voor deze klas op dit moment even fijner om in twee groepen te werken. Zo is er meer ruimte om naar elkaar te luisteren!
De kinderen vonden het concert van Debby heel mooi en spannend en waren heel erg geïnteresseerd.
Bij het zingen van je eigen naam was de verlegenheid als een olievlek: toen er één kind niet durfde te zingen deed een heel grote groep alsof ze het ook niet durfden! De oplossing: proberen of ze de volgende keer iets over elkaar willen zingen in plaats van over zichzelf.