Uitgangspunt
Vandaag is Michiel te gast. Hij heeft een hele grote koffer bij zich!
Er zit een cello in, dat wisten de meeste kinderen wel!
Michiel gaat voor ons spelen, en met ons spelen en we gaan ook dansen op de cellomuziek.
Observatie
Michiel heeft een grote kist. De kinderen weten wel wat daarin zit: een cello.
We kijken even naar de viool en de cello naast elkaar. Hoe zou je die cello bespelen?
Michiel probeert het als een viool. Daarvoor is hij veel te groot!
Dus moet hij op de grond staan, op een pin.
Zou de cello hoger of lager dan de viool klinken? Sommige kinderen denken hoger, want hij is groter. Teun denkt precies andersom: hij klinkt juist lager omdat hij groter is.
Enige verwarring later vinden we allemaal dat hij lager klinkt dan de viool. Maar het blijft een lastig onderwerp!
Michiel speelt voor ons, een heel verdrietig stuk, vindt Justin. Daarna speelt hij met ons mee als we 'Belle Mama' zingen. We doen het zelfs in canon!
Dan gaan we dansen, Michiel speelt allerlei verschillende stukken in verschillende stijlen. Je merkt dat de kinderen (de meeste althans) echt luisteren naar de muziek en erop reageren met hun bewegingen. Soms verliest een groepje zich zo in het dansen dat ze niet eens merken dat de muziek ophield....
Aan het eind van de les speelt Michiel het eerste, verdrietige stuk wat hij eerder al speelde (De Zwaan van Saint-Saens) nogmaals. Als de kinderen raden dat het over een zwaan gaat, zegt Justin: "Maar dan wel een zwaan die dood in het water ligt. Ik hoor dat gewoon van dat lied".
Teun: "Ik vind het ook een verdrietig stuk, maar ik vind het helemaal niet over zwanen klinken!"
Reflectie
De kinderen waren vandaag heel erg met de emoties in de muziek bezig: verdrietige muziek, zielige muziek.... en we hebben natuurlijk ook al heel veel vrolijke muziek gemaakt. Het zingen van liedjes blijft een leuk onderwerp en het bewegen vinden ze ook nog steeds heerlijk.
Het wordt tijd om weer eens met instrumenten te gaan werken!
Cello in de klas
26 april 2012
