Uitgangspunt
Vandaag is Diet te gast in onze klas. Diet is violiste bij Amsterdam Sinfonietta, dat is een orkest met 16 strijkers.
Straks, als het al zomer is en bijna grote vakantie, gaan wij ook optreden met een deel van het orkest van Diet. Daarom zullen er de komende tijd vaker strijkers van Amsterdam Sinfonietta in de klas komen.
Observatie
Diet laat haar viool horen. Wij zingen onze lente-liedjes voor haar en ze speelt met ons mee!
Bij het liedje ' 't zonnetje schijnt...' verzint Diet iets spannends: we kunnen het als canon zingen. De helft van de klas begint met haar mee te zingen en de andere helft een regel later met juf Iris. Dat klinkt mooi, door elkaar maar toch samen. Dat moeten we zeker verder gaan oefenen.
Dan gaat Diet een stuk spelen van Bach. Echte luistermuziek, vertelt ze.
De kinderen zijn opvallend rustig en geconcentreerd aan het luisteren. Jesse en Justin fluisteren naar elkaar: 'Knap hè'. Een groot applaus volgt.
Een paar kinderen demonstreren aan Diet onze klasse-viool en wat we daarmee kunnen. Bijvoorbeeld spelen en dat iemand anders dan dirigeert.
Jesse heeft goed naar Diet gekeken: hij wil de viool ook onder zijn kin vastklemmen en dan spelen!
Dan vragen we Diet of ze ook lente-muziek kan spelen, misschien wel het stuk van Beethoven (Spring Sonate) dat we al kennen? De kinderen houden zo van dansen. Dat gaan we doen!
Er ontstaat een spel: als Diet stopt met spelen staan alle kinderen doodstil en dan verandert de muziek en dansen ze anders. Dena stelt voor dat we daar een wedstrijd van maken: wie het laatste stilstaat moet op zijn stoel gaan zitten. Een soort omgekeerde stoelendans...
De kinderen vinden het heerlijk en luisteren supergoed naar Diet. Als er kinderen vergeten om stil te staan is het omdat ze zo mooi aan het dansen waren!
We sluiten de les af met een vragenrondje (Hoe lang kan je met één 'strook' muziek maken?) en dan zingen we 'Lang zal ze leven' voor Dani die vandaag vijf werd. Diet speelt mee op de viool!
Reflectie
Het was een cadeautje om een violiste in de klas te hebben. De les heeft meer dan een uur geduurt terwijl we 45 minuten hadden bedacht. De kinderen waren aandachtig en zelfs het luisteren en praten erover in de kring leek vandaag geen moeilijke belasting te zijn, omdat onze speciale gast de kinderen bleef boeien.
De vraag 'wie er ook wel op vioolles zou willen', zorgde voor tenminste 10 opgestoken vingers. We zijn benieuwd of ze over 2 weken, als Michiel van Sinfonietta met zijn cello komt, ook allemaal cello willen spelen!
Hoog bezoek
12 april 2012
