We hebben het atelier in verschillende hoeken verdeeld. Voor de kinderen die rustig met 'kleine' dingen bezig willen zijn is er de kleine hoek. Hier staan tafels en stoelen.Voor de kinderen die liever groter werken is er de grote hoek. Deze hoek wordt afgebakend door een stuk zeil. Er is een ontdekkingshoek waar we deze week een lichtbak met kleurfilters en scharen hebben neergezet. Verder is er als laatste een zintuigenhoek gekomen waar vandaag de nadruk op voelen lag.
Per mail hebben we de afgelopen week e.e.a. gecommuniceerd. We wilden een flinke omslag maken aangezien we afgelopen maandag tegen van alles aanliepen.We merkten vooral dat met z'n allen met ‘hetzelfde' bezig zijn niet werkte. Elk kind heeft weer behoefte aan iets anders en dat onderscheid wilden we graag in het atelier gaan maken.Na onze e-mail communicatie van deze week ontdekten we dat we allemaal toch een richting in willen slaan om toch meer structuur te brengen en wat meer diepgang te krijgen. In het begin dachten we dat door deze ‘focus' de kinderen teveel zouden beperken. Nu denken we dat als we verder gaan met de mol (en alle beestjes die erbij horen) er weer vele nieuwe benaderingen mogelijk zijn. Vandaag merkten we dat het goed plan was geweest.Niemand had iets voor de verzameling meegenomen wat jammer was en blijkbaar niet werkt.We zaten op het zwarte plastic en dat maakte van alles los. Een kind zag er een autoweg in.Opeens ontdekten een aantal kinderen dat het plastic geluid maakte. Alle kinderen begonnen opeens met hun voeten te bewegen en zeiden dat het de regen was. Ik pikte dit moment even op en met z'n alle maakten we harde regen, zachte regen en geen regen door met onze voeten de ritme te bepalen. Vervolgens riepen alle kinderen in koor "spelen, spelen!"Dit gaf aan dat er veel onrust bij de kinderen was. We hadden er de rest van de dag een flinke kluif aan. Volgens Joke was dat normaal voor een vrijdag en hadden ze net het jubileum achter de rug. Teveel prikkels en opwinding.
Roos