Observatie
Dinsdag 11 september
Dag van twee uitersten
In de ochtend hebben we in drie groepen de Bowerbirds bekeken.
Twee groepen bleven in het lokaal om te werken.
Bodhi: 'De vogel maakt z'n huisje mooi, dat doet ie voor z'n vriendjes'.
Vanuit het verzamelen als 'groepsgebeuren' willen we proberen de kinderen hun persoonlijke verzameling te laten aanleggen. De kinderen kregen een doos waar ze hun verzameling in kunnen opbergen. De kinderen gingen aan de slag met het verfraaien van hun doos. Er viel een enorme rust over het atelier.
Eva en Roos
Gesprekjes van de kinderen tijdens het werk
IrisIris loopt met een vriendinnetje langs het atelier.
Het vriendinnetje vraagt: 'wat is dat?'
Iris: 'Dat is een atelier'.
RogierAl werkend aan het kasteel van gisteren:
'Als er een dief in het kasteel gaat, kan hij hier vastplakken'.
'Ik ga het goedmaken' (hij knipt in het piepschuim kasteel), al knippend vertelt hij: 'Ik was vroeger in een ander ziekenhuis geboren'.
Rogier kijkt naar het insectenpotje in zijn hand. 'Ik durf deze eruit te halen'. Hij pakt hem eruit en schrikt er zelf een beetje van, geeft een korte gil'.
De andere kinderen durven het nu ook. Ze laten het spinnetje over me heen kruipen.
Rogier heeft zijn kasteel op een schaar gezet: 'ik heb een grote lolly gemaakt', hij likt eraan.
Rogier doorboort zijn kasteel met gaten, pakt de spin weg bij Alex: 'die spin heb ik nodig'. Hij knipt de poten van de spin af. De andere kinderen lijken er niet van onder de indruk te zijn. 10 minuten later komt Alex mij vol verbazing vertellen dat Rogier de poten van de spin heeft afgeknipt (gisteren bleek hij dit zelf bij de andere nepspin te hebben gedaan).
BertrandKijkt door het insectenpotje.
Als je hier doorheen kijkt, kan hij nóg groter worden.
Bertrand: 'hij is niet écht' (dit zegt hij over een plastic spinnetje).
Rogier: 'hij is hard, hij is dood'.
Bodhi'Ik heb een spidermancomputer thuis'.
Laura, Lexi en AshleyIn de weer met de muizenval.
Lexi gaat een bruggetje maken 'als de muis valt blijft hij plakken'.
Lexi: 'ik ga misschien op turnen'.
WesleyOntdekt geluid in de joghurtbakjes, hij houdt de opening van de bakjes tegen mijn oor 'hoor maar'.
LauraLaura gaat verkopen en staat achter de tentoonstellingstafel.
Een aantal spullen wordt gratis weggegeven. Ze wijst naar iets 'die is niet gratis!'. Thalia komt erbij 'zij werkt niet in de winkel'.
Roos
Reflectie
Dinsdag 11 september
Zo langzamerhand lijk ik meer gewend en vertrouwd te raken aan het minder plannen van de atelierdagen.
Vanaf het begin probeerde ik mijn projectplan zoveel mogelijk te blijven volgen. Dit bleek heel lastig en zeer belemmerend te werken.
Door de lijn van het eerste plan te willen blijven navolgen en een duidelijke dagprogramma te maken ging ik voorbij aan van veel wat de kinderen aandragen.
De andere kant is weer dat je je helemaal laat leiden door de kinderen en vervolgens totaal de weg kwijtraakt door de veelheid
aan richtingen die je op kan gaan. Het projectplan is wel iets om telkens naar terug te kijken. Welke richting gaat het op en welke richting wilde ik eigenlijk op? Het is echt zoeken naar het juiste evenwicht.
De teamgesprekken lopen steeds beter. We zijn echt samen op zoek naar ‘ de juiste stap, op welk moment’. Ook komen we er steeds meer achter dat het formuleren van de vragen ontzettend belangrijk is. Door een vraag net iets anders te stellen kom je al tot hele andere gespreken/ activiteiten.
Tijdens de nabespreking bleken we het er over eens te zijn dat dit het juiste moment was voor de film. We hebben de kinderen eerst zelf laten verzamelen zodat ze vanuit hun eigen beleving ontdekken wat verzamelen is. Door het bekijken van de film wordt het verzamelen weer van een andere kant belicht waardoor dit de kinderen een nieuwe impuls geeft. Ze werden weer opnieuw enthousiast voor het verzamelen.
Het is fascinerend om te zien hoe sommige kinderen met een onderdeeltje iedere keer weer een nieuw functie weten te bedenken. Zo onderging de stofzuigerslang een metamorphose van communicatiemiddel naar verrekijker naar cirkel en vervolgens werd het een onderdeel van een muizeval.
Ook Rogier heeft de hele ochtend gaten geboord, het is een bezigheid waar hij lang mee kan onderzoeken. Zo ontdek je eigenlijk steeds meer bij ieder kind wat zijn/ haar fascinaties zijn.
De nabespreking
Nadat we in het team hadden besproken wat voor ons verzamelen is ontdekten dat we het allemaal belangrijk vinden dat het iets persoonlijks is.
Mede hierdoor hebben we besloten om de kinderen een persoonlijke verzameling te laten aanleggen. We laten de mol, de zon en de beestjes even voor wat het is maar verwachten dat deze wel weer opgepakt zullen worden door de kinderen (of niet). We zijn als het ware een zijweggetje ingeslagen en pakken de rode lijn weer op, het verzamelen.
In het team zijn nog wel verschillende ideeën over orde en chaos. Zo vond ik het vandaag niet storend dat het in de ochtend geen duidelijke richting op ging anderen hadden hier weer meer moeite mee. Het komt misschien ook doordat ik een aantal kinderen goed heb kunnen volgen en goede gesprekjes heb gehad. Zo nu en dan chaos is voor mij prima maar het is ook heerlijk wanneer iedereen lekker geconcentreerd bezig is. We hebben besloten om de volgende week kleinere groepjes tafels neer te zetten door het atelier vooral nu iedereen met z'n eigen verzameling aan de slag gaat. Eigenlijk zijn ze 2 weken geleden al begonnen met het aanleggen van hun eigen verzameling, nl. de verzameling die is ontstaan in de brievenbus. Sommigen raken tjokvol en anderen blijven constant maar iedereen weet heel goed wat er voor en achter in het postvak ligt.
Roos
dinsdag 11-09-2007
11 september 2007
