Observatie
Wat wordt er zoal door de kinderen verzameld: bierdoppen in veel kleuren, blaadjes, schelpen, stenen, speelgoed, roze bloemetjes in de vensterbank, beren, ‘tenten' in de huiskamer (hut). Bente had een regenboog gezien die ze wel had willen meenemen. Er volgde een heel leuk gesprek over verzamelen. We hadden foto's geprint van ‘spullen die je niet kan meenemen' zoals de maan, de zon, molshopen, een struik, kauwgom op de straat (‘het lijkt wel een kikker') en een grote mast. Aan de hand van deze elementen ontstonden er gesprekken over de maan, de zon, de mol, de kikker en de giraffe:Eva: 'Wat is dat?' (wijst naar de foto van de maan die uitgeprint op de vloer in de kring ligt)'De maan is van mij.' (bedoeld, die heb ik gister gevonden) Bertrand: 'We kunnen de maan niet pakken. Als het avond wordt gaat de zon naar beneden. Als het ochtend wordt gaat ie weer omhoog. Dan gaat de maan naar beneden.'Kind: 'de zon en maan kunnen naar beneden vallen'.Roos: 'kunnen we de maan dan pakken?'.Kind: 'nee, want de maan gaat in de grond'.Kind: 'moeten we een mol vragen, springen in het gat van de mol'.Kind:'of aan de giraffe vragen'.Kind:'of aan de kikker vragen, maar die kan niet zo hoog' (de kikker van het kauwgom op de straat).Kind: 'Maar maan kunnen we niet pakken, wel springen, hij heeft geen huis meer'.Kind: n.a.v. foto 'misschien ging de zon nog een beetje slapen'.Kind: 'zon vroeg aan de maan of de maan licht kan overnemen'.Kind: 'de maan kan verbranden door de zon, dan komt er een lawine, een hete lawine'.We gaan deze middag weer jutten. Dit keer kregen de kinderen de opdracht mee om alleen maar groene dingen te verzamelen. De diversiteit aan groen bleek gering maar als je goed keek ontdek je toch veel 'stukjes' groen op plekken waar je anders minder goed op let. Al het groen dat niet kan worden meegenomen werd weer op de foto gezet. Op een gegeven moment kregen de kinderen de smaak te pakken, vooral in de school (toen een kindje op het toilet zat hoorde ik het kind nog zeggen dat ze weer groen zag).
In het atelier werd alles uitgestald. In eerste instantie gooiden ze alles op een hoop maar wij stelden voor om alles naast elkaar te leggen zodat je het goed kan zien. Er lag een mooie groene verzameling die de kinderen vervolgens weer hebben aangevuld met een grote diversiteit aan groen uit de klas. We maakten weer rijtjes (dit begint bekend te raken bij de kinderen) met zachte en harde groene dingen maar zo langzamerhand verloren ze hun concentratie en was het genoeg voor vandaag.
Reflectie
Gisteren hebben we tot half 7 doorgewerkt om al het materiaal te verwerken en door te praten over hoe het die dag was gegaan. We waren allemaal ontzettend moe van deze dag. Ik merkte dat ik ondanks dat ik dacht dat ik geen verwachtingen had toch een beetje teleurgesteld was.Blijkbaar had ik téveel verwachtingen gehad en veel te veel gewild die dag. We waren zelf al tot de conclusie gekomen dat we helemaal terug zouden moeten naar de basis. We hadden een nieuwe plan van aanpak gemaakt voor de volgende dag.
Na een goed telefoongesprek s'avonds (n.a.v. onze reflectie van gisteren) met Annemieke besefte ik dat we een goede conclusie hadden getrokken uit hetgeen we geleerd hebben van gisteren. Ook wees zij ons op een aantal gebeurtenissen die van grote waarde waren. Dit had ikzelf onderschat en liet me inzien dat er gisteren hele goede dingen zijn gebeurd. Na een voorstel van Annemieke hebben we besloten om s'middags een verzameling van groene spullen aan te leggen aangezien er veel groen te vinden is rondom te school (rommeltjes en andere spullen daar in tegen veel minder).
Ochtend:De kinderen verzamelen zelf weinig dus komen er weinig spullen het atelier binnen, dit maakt het best lastig om het verzamelen en jutten bij de kinderen op gang te brengen. Toch worden er ook weer veel bijzondere dingen meegebracht zoals de vele levende diertjes, mieren, kevertjes, regenworm, spinnetje en oorwurm. Joke had een insectenkijkertje meegebracht om de beestjes nader te bekijken.
Na een geweldig gesprek over de maan, zon, mol, giraffe en de kikker hebben we de werkjes waar we gisteren wat moeizaam mee aan de slag zijn geweest toch weer op te opgepakt. We lieten ze gewoon hun gang gaan en keken goed wat er gebeurde. Daar waar nodig stelden we een vraag om zo inzicht te krijgen in het onderzoek waar ze mee bezig waren. In tegenstelling tot gisteren kon ik dit keer dat wat er gebeurde van een afstand bekijken. We hadden aandacht voor de verschillende onderzoekjes van de kinderen hoe klein dan ook zoals Laura die allerlei muziekinstrumenten ontwikkelt, Valesca die een kleurentv-tje heeft gemaakt die eigenlijk een slinger is, Donnie die een spinnetje onderzoekt, Bertrand die ontdekt hoe hij een stuk piepschuim uit een potje kan halen en van een potje en een touw een hondje maakt. Opvallend was hoe goed er vandaag werd samengewerkt. Door elk groepje bijv. maar 2 scharen en een rol tape te geven moesten de kinderen elkaar wel om de schaar en tape vragen en knipten sommigen zelfs stukjes plakband voor elkaar.
In bijna alle groepjes werden leuke ontdekkingen gedaan alleen in het groepje waar Jette zat merkte ze dat dit lastiger ging. In dit groepje zaten veel kinderen die net 4 waren geworden. Ze waren minder communicatief, in zichzelf gekeerd en moeilijk bereikbaar ook waren een aantal er niet echt met hun gedachten bij. We zullen de volgende keer de groepjes meer gaan mixen zodat oude en jonge kinderen elkaar wat meer beïnvloeden.
Na de pauze zijn we weer gaan jutten. Ondanks dat er veel groen rondom de school te vinden is was het moeilijk ander materiaal te vinden. In het atelier konden we de groene verzameling flink aanvullen zodat deze heel divers werd. De kinderen ontdekten zelf al dat er zachte dingen bijzitten. Ze gingen op de zachte dingen liggen. De spanningsboog raakte op en we besluiten te stoppen. We hebben de kinderen gevraagd om nóg meer groene dingen te verzamelen voor volgende week. Veel kinderen dolen nog wat rond in het atelier checken nog even hun brievenbus of wisselden spullen uit. Laura vroeg zelfs of ze kon blijven slapen.
Reflectie van: Eva Rijs
De groepjes zijn per tafel aan het werk. Donnie is gefascineerd door een orenkruiper in een insecten-vergrootglas-doosje.‘Hij heb een knijper van achter. Een rood koppie met zwarte ogen.' ‘Ik wil ‘em aaien.'‘Hij gaat over de kop!'
Betrand is eerst bezig met zijn potje met piepschuim. Deze heeft hij gister in het kleine kasje bewaard. Hij krijgt een stuk piepschuim dat klem zit er niet. Hij draait de pot om, slaat erop, schut en vraagt dan om hulp. Ik besluit niet in te grijpen en vraag of hij zelf kan bedenken hoe het er uit zou kunnen. Hij zit er met zijn hand in en breekt langzaam stukjes af. Ik wijs hem hierop en zeg: ‘Misschien kun je net als gister als een muisje knagen (dit is Betrand's eigen bewoording), dan wordt het stukje kleiner. Hij gaat net zo lang door totdat het hem gelukt is en schreeuwt dan blij: ‘Hij is eruit!' Vervolgens schuift hij al zijn ‘knaagsel' terug in het potje. Dan haalt hij flessendoppen uit de kast en stopt deze er ook in. ‘Dit doe ik in de brievenbus.' Hij rammelt met het glazen potje: ‘ik ga muziek maken.' Hij pakt een nieuw potje en een heeft een lang stuk touw afgeknipt. Deze doet hij voor een groot deel in de pot en doet dan de deksel er op. Het ene eind zit in de pot aan het andere eind trekt hij de pot door het lokaal. ‘Ik heb een hond.'Later trekt hij 2 honden door het lokaal. Finn heeft hetzelfde gedaan. Ze lopen met z'n tweeen de klas door en trekken bekijks. Thalia gaat op de touwen staan. Finn wordt kwaad. Dan spreidt ze haar bennen en zegt: ‘ik maak bruggen'.
Ik heb vandaag gemerkt dat het ontzettend leuk is om één, hooguit twee kind(eren) te volgen. Hoe natuurlijk hun zoektocht gaat is echt ongelofelijk! Met een beetje materiaal zijn ze al meteen spelenderwijs aan het ontdekken. Ze hoeven niet eens een context te hebben of proberen al van alles uit. Schudden, knijpen, ruiken, bijten, kijken, scheuren, knippen, ‘knagen',horen, prikken, werkelijk al hun zintuigen staan open.
Eva Rijs 4 sept.07
di 4 sept 07
4 september 2007
