Observatie

Het witte ruimteplatform hebben we op een lichtblauw kleed gezet. De kinderen kunnen met wit krijt tekenen op lichtblauw papier.

Daniel zoekt samen met Mink een plekje bij zijn vliegveld. De jongens zien een hoop maar zeggen dat ze dat niet kunnen tekenen, 'want we kunnen niet tekenen.' Toch doen ze het wel, al is het niet het grote witte piepschuim-ding maar een heel verhaal over grommende wolven en speren in de sneeuw. Het wordt een boek.
Volgens Ivana heeft ze hen nog nooit zo zien tekenen.

Benjamin tekent een witte bal waar hij een eind vandaan zit. Hij kijkt en tekent. Onder de bal komt het witte piepschuim blok. Achter de bal ziet hij er nog één liggen. De ene bal overlapt gedeeltelijk de andere. Hij tekent het zoals hij het ziet. Maar als hij op zijn papier kijkt is hij helemaal niet tevreden. 'Ik wou een bal tekenen en nu heb ik dit.'
Als hij het opnieuw probeert zeg ik dat hij ook dichterbij kan gaan zitten. 'Nee, dat hoeft niet. Ik weet wel hoe die er uit ziet.' Nu maakt hij inderdaad zonder te kijken een grote ronde bal. Er komen drie gaten in, een bowlingbal!

Savanah tekent heel gericht een stukje van het witte platvorm na.

Hanneke