Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Observatie

Er wordt met tussenposen aan het wiel gewerkt door verschillende kinderen.

Naast het wiel ligt aluminiumfolie. In de bak ligt een prop met elastiekjes eromheen. Jango ziet het als een cadeautje en begint het uit te pakken. Op dat moment komt Ray er aan. "Dat is van mij, dat mag je niet stuk maken! Dat mag je niet stuk maken, dat is van mij, niet stuk maken!" Jango kijkt verschrikt. "Het is een cadeau". R. "Nee het is van mij, niet stuk maken!" J."Wat is het dan?" R."Het is een bal". Ze kijken elkaar aan. Dan zegt Jango: "Ik pak wel deze, die mag ik wel uitpakken. Jij bent mijn beste vriend toch". Merel die er bij staat te kijken zegt: "Ik ben toch ook jouw beste vriend?" Ray gaat weer naar het hout en Jango en Merel beginnen met het folie allerlei "cadeautjes" in en uit te pakken.
Later hangt Ilse ze boven in het wiel.

Nadat Ray nog een keer over dezelfde bal een conflict heeft gehad met Joris vraag ik hem de bal veilig op te bergen. We bedenken samen waar het zou kunnen en het wiel is een goede plek. Ray probeert hem hoog boven het wiel te hangen maar als hij naar beneden valt en daar blijft hangen is het ook goed.

Joris is inmiddels van slag door de ruzie. Het kost wat moeite om hem weer op gang te krijgen. Op mijn voorstel om zelf een bal te maken reageert hij gematigd enthousiast. We halen een nieuwe rol. Ik laat hem zien hoe je het folie eruit kan halen en dan is zijn belangstelling weer helemaal gewekt.
Hij pakt het folie met beide handen beet en rolt het uit. Het wordt een lange, knisperende strook. Ik geef hem een stoel waar hij op kan staan.: "Het moet tot het plafond, ha, ha, wouw. Kijk eens!" Het geluid intrigeert hem.
Dan pakt hij een schaar en gaat stukjes knippen. "Kijk wat ik gemaakt heb" Hij knipt en scheurt verder. Ik laat hem voelen wat er gebeurt als je het in elkaar frommelt. "Ik ga een een cadeautje maken". Hij scheurt folie af. "Een cadeautje voor jou". Het wordt een grote bal. "Kijk eens, voor jou. Moet je uitpakken". Samen pakken we het uit. "Dit is een bal, ik ga een voetbal maken". Hij rolt weer nieuw folie af. Dan ziet hij de kreukeltjes in het folie. "Dit is een schatkaart, dan kan je een schat zoeken". Zo gaat Joris een tijd door en ziet en maakt van alles van het folie.
Verschillende ballen worden zo in het wiel gehangen.

Elma

Reflectie

De ruzies tussen Ray en Jango en Ray en Joris waren eigenlijk de eerste ongeregeldheden die tijdens dit project naar voren kwamen. Het was ook een beetje tekenend voor de hele ochtend. Meerdere kinderen waren minder tolerant naar elkaar. Met elkaar hebben we het er over gehad dat het eigenlijk zo zou moeten kunnen zijn dat alles wat nu ontstaan is weg gaat en dat we het hele proces nog een keer zouden kunnen doen. We zijn benieuwd hoe de kinderen dan zouden reageren en of er duidelijk de ervaring die ze tot nu toe opgedaan hebben naar voren komt. Jammer genoeg hebben we daar de tijd niet voor. Volgende week gebruiken we om af te sluiten. Maandag vragen we de kinderen om van de werkstukken een tekening te maken. Ik ben benieuwd of ze dan daar naar toe gaan waar ze het meest aan gewerkt hebben of dat ze iets natekenen wat hen op een andere manier aantrekt.

Elma

73

het wiel

dag 14
3 oktober 2007
het wiel zoals wij en zoals de kinderen het zien
een nieuw cadeautje wordt ingepakt
van boos tot volledige concentratie
kijk, een cadeautje voor jou
een schatkaart
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.