Zowel de kinderen als wij hadden er veel zin in vandaag.
Veel kinderen kwamen al binnen met plannen over wat ze wilden gaan doen en hadden materiaal meegenomen; een wieldop van een auto, verpakking van koffiepads of watten.
Na even praten rond het blauwe vel gingen we snel aan de gang. Het eerste uur werd er weer intensief en geconcentreerd gewerkt. Maar om een uur of half elf sloeg de stemming op verschillende plekken tegelijk radicaal om. Voor het eerst kregen verschillende kinderen heftige ruzies! Ze begonnen hilarisch allerlei dingen wild en ongecontroleerd bij en door elkaar te gooien en om te voorkomen dat er niets over zou blijven van wat er tot nu toe was ontstaan is Ivana om kwart over elf met een aantal kinderen terug naar de klas gegaan.
Tijdens het nagesprek werd het ons al pratend duidelijk dat ook deze ontwikkeling weer heel logisch was: Eigenlijk zijn we klaar. En voor de kinderen zijn de resultaten helemaal niet belangrijk. Het zijn alleen maar sporen die toevallig zijn achter gebleven.
Toch willen wij een tentoonstelling. En, misschien nog wel belangrijker, we willen de kinderen laten kijken naar wat ze zelf hebben gedaan.
Daarom hebben we besloten om het atelier helemaal op te ruimen en dat wat is ontstaan mooi te precenteren.
Maandag gaan we dan eerst nog eens naar een fotopresentatie van het ontstaan van hun eigen werk kijken en daarna laten we de kinderen met verschillend materiaal in het atelier het werk natekenen.
Hanneke