Observatie

Maandag, in de vijfde week van het project, introduceren we klei: bruine rivierklei en witte klei. 
Sommige kinderen voelen meteen als ze binnenkomen al even door de zak heen hoe het voelt.

Veel kinderen kiezen voor het werken met klei. We zetten er een tafel bij maar het blijft druk. Een aantal kinderen kiezen daarom voor iets anders.

Omdat het blauwe plastic, dat over een van de tafels ligt, afgeeft geef ik Calvin, Conner en Sydney een A4tje als ondergrond. Het papier wordt meteen gebruikt; ze smeren een heel dun laagje klei uit over het papier. Op de hoeken zetten ze torens; nu is het een kasteel. 
Asmara begint met het maken van een pompoen. Koen zit naast haar en maakt een zwembad (ook op een A4tje). Ze beginnen samen te werken en Asmara maakt van haar pompoen een attractie. 
Verder worden er veel dieren gemaakt maar ook meubels en  mooi ingerichte boten.

Er ontstaan al snel groepjes. Soms maken twee kinderen exact hetzelfde. Toch herken je wel altijd een eigen handschrift. 

Dinsdag ga ik met een aantal kinderen verder. We beginnen met een gesprek over wat we gisteren hebben gedaan met het resultaat en foto's van het werken erbij. Daarna schrijven de kinderen hier een tekstje over en sommige maken er voor de duidelijkheid nog een tekening bij.

De rest van de ochtend gebruiken we om met alles wat we van elkaar hebben gehoord weer verder te werken. 
Er ontstaan steeds meer dieren. 
De dieren krijgen een plekje op een tafel in de klas. Op een gegeven moment gaan de kinderen in op mijn suggestie om ander materiaal te pakken om de omgeving van de dieren te maken.
Er ontstaan veel nestjes en er worden met draad plekjes afgebakend.

Hanneke

Het pretpark van Asmara en KoenAsmara: Nou, ik had .... ik dacht... ik heb eerst in m'n eentje een pompoen bedacht ... uhm ontworpen. Als je daar in gaat ga je heel hard schudden.
Koen: Dit is eigenlijk een zwembad.....
Asmara: nou..
Koen: ... en hier kan je ook in en hier is zo'n trappetje en dan kan je hier zo glijden.
Asmara: Ja, het is ..uhm... eigenlijk een ... pretpark met uhm zwembaden. Dit is ook een klein babybadje met een glijbaan.
Koen: Dees moet hier nog op.
Asmara: Dit is Marijn d'r lammetje die is nog niet helemaal klaar is want het is nog niet helemaal af. Het lammetje is nog niet helemaal af en we gaan er nog wat attracties bij verzinnen.
Koen: Daar kun je ook in als je niet van de duikplank af wil. (Koen heeft  zijn zwembad op een vel papier gemaakt. Alleen midden op het vel heeft hij een badrand gemaakt. Waar het vel papier ophoudt houdt ook het zwembad op; zonder rand. Hier wijst hij nu naar.)Cheyenne: Maar daar stroomt het water toch uit?
Koen: Nee, want dan is het zo laag. Ja, kijk hier zit zogenáámd een randje. Ja, uh kijk.
Asmara: Dit is .....
Koen: Dit is een veel kleinere.
Asmara: Dit is de muur ..... (kijkt) .... uhm, eigenlijk is dat geen echte muur.
Hanneke: Is het net als bij een tekening die ergens ophoudt?
Koen en Asmara: Ja!!!!
Cheyenne: Maar waarom is dit niet dicht?
Koen: Het was toch al af en toen was het volgens mij toch een beetje ....
Asmara: ....het is ook een beetje ....
Koen: ...omhoog.
Asmara: ... omhoog gegaan.
Cheyenne: Maar hier stroomt wel het water, toch?De dieren van Cheyenne, Romie, Tim en Chenoa
Cheyenne: Wij zijn heel veel van dieren aan het houden dus dit gaat allemaal over dieren.
Romie: Cheyenne zit bij mij in de dierenclub; dan kan ze heel veel over dieren leren dus.
Cheyenne: Ja, want ik zit al op paardrijden.
Romie: Ik heb al een eigen pony en ik kan ook al heel goed kleien zoals je ziet. En hier is het babypoesje die gaat met z'n neusje omhoog.
Hanneke: Hoe weet je dan zomaar hoe dat moet?
Asmara: Ik vind hem heel goed gelukt; het is net een echte.
Hanneke: Ja, ik vraag me af hoe Romy en Cheyenne dat doen. Kan je dat uitleggen?
Romie: Ja, eerst pak je de witte klei, dan probeer je d'r een beetje dikachtig rondje van ... een rondje van te maken; heel erg dik. Dan doe je aan één kant je vinger er tegenaan en dan heb je zo'n beetje een poezenneusje.
Hanneke: En hoe weet je dan dat het is gelukt?
Romie: Omdat je het ook op de goede plek moet doen. Want je ziet hier ... zo lijkt het net of het een echt ... een vastgeplakt neusje is.
Hanneke: Mislukt het ook wel eens?
Cheyenne: Ja, soms mislukt het wel eens maar deze keer is alles wel in orde gekomen.
Calvin: Hoe maken jullie dat dan?
Cheyenne: Nou ...
Romie: Nou .. We doen het gewoon uit ons hoofd ...
Cheyenne: Ja, net of het echt is dan weten we ook precies hoe het er uit ziet.
Romie: .. we hebben een plaatje in ons hoofd en dan gaan we dat namaken.
Cheyenne: We weten precies of het echt is.........Tim: Ik heb eieren gemaakt en een pannenkoek en varkens.
Hanneke: Hoe heb jij het gemaakt; net zoals Romie? Had jij ook een plaatje in je hoofd en ging je dat namaken?
Tim: Nee, zo deed ik het niet. Ik pakte eerst heel veel klei en dat draaide ik goed rond. En toen pakte ik er nog een, maar een kleine en die zette ik er op en toen deed ik de hele tijd zo en dat deed ik ook bij de pootjes maar die zijn een beetje kapot gegaan.
Asmara: Wat is dat ene rondom de staart?(De staart is van zwarte klei het lijf van witte. Tim heeft het zwart van de staart uitgesmeerd over de achterkant van het lijf.)Tim: Dat had ik ook zo gedaan maar dat is een beetje te ver gegaan.
Hanneke: Maar.... Hij zit nog wel goed vast!
Tim: Ja, als je dat gaat doen dan blijft het goed vast zitten!
Hanneke: Het is dus wel een goede manier.
Tim: En dat had ik hier niet gedaan.
Hanneke