Observatie

De kinderen hebben vorige week hun laatje versierd en het idee van post versturen is gaan leven. We hoorden in de loop van de week dat ze al erg graag post voor elkaar wilden maken. Dat gaan we vandaag dus doen.

Onze focus ligt dan ook bij wat de kinderen voor elkaar gaan maken.
Gaan de jongens anders om met het maken van post dan de meisjes?
Hoe is de verhouding taal (woord) en beeld?
Zijn er ook kinderen die geen post krijgen?
Ook zullen we van elk kind een foto maken met zijn/ haar laatje, zodat we bij het versturen van post goed weten welk laatje van wie is.

De kinderen zijn eerst bezig om alle nieuwe materialen te ontdekken. Het is leuk te zien dat de jongens gelijk naar de 'elektriciteits' materialen gaan. De meeste jongens gaan heel beeldend aan de slag. Er worden dingen gemaakt voor elkaar.
Veel meiden blijven in het platte vlak en maken brieven voor elkaar. Soms hebben zij er mooie dingen op geplakt.

Er wordt heerlijk door iedereen gewerkt, heel geconcentreerd. De sfeer is helemaal super. Voor sommige kinderen is het nog moeilijk om de dingen die ze gemaakt hebben weg te geven.

We sluiten af met het bekijken van elkaars post. Hier gaan we morgen mee verder.

Marieke

Marloes:
Ik maak iets niet zo heel erg moois, iets gewoons, gewoon knutselen. Het is voor een vriendin. Ik weet nog niet voor wie.
[Ze voelt aan de binnenkant] "Oh wat is dit zacht!"
Ze pakt steeds draadjes, knipt, knoopt, kijkt, voelt.

Later vertelt Marloes dat ze het bakje met de zachte binnenkant in het laatje van Lisa gedaan heeft en Lisa heeft ook post aan Marloes gestuurd. Ze zijn beste vriendinnen; sinds vandaag en morgen gaan ze bij elkaar spelen.

Hanneke