Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Observatie

We gingen met de kinderen alles voorbereiden om in de middag een voorstelling van de geluidsinstrumenten te kunnen geven en de tentoonstelling in te richten.Ook gingen we alles klaar zetten voor de ouders, opa's en oma's, broertjes en zusjes. Zodat onze gasten met de kinderen konden beleven wat er zoal gedaan was in het project.We begonnen met het repeteren van de geluidsinstrumenten in de grote zaal op het podium. Iedereen deed aandachtig mee. We kregen nog bezoek van een klas die dachten dat ze konden gymmen. Maar de zaal was bezet, dus bleven ze in hun hemdje naar ons kijken. Ze mochten ook mee klappen. Zo werd het een echte generale repetitie.Terug in de klas gingen de kinderen alles klaar zetten en ze maakten alvast een eerste aanzet voor wat er komen zou. Dus er werd al een toren gebouwd, buiten werden er sporen gemaakt van plastic champagne glazen en draden. Er werd een kleitafel gemaakt en een tafel met de bolletjes opgedroogde klei waarvan wij bouwwerken hadden gemaakt. Die werden nu met lijm aan elkaar geplakt. Er kwam een tafel met kartonnen kaarten en de mooie pennetjes. Een groot vel papier met daarop al enkele sporen. Er was een groeibak en natuurlijk waren de kikkervisjes nog in de klas.Toen de kinderen naar huis gingen in de middag hebben wij nog alle vellen papier met foto's en teksten van wat we al die weken gedaan hebben opgehangen in de grote zaal. Verder hebben we de werkjes nog opgehangen en kwam de vader van Jori als een geschenk uit de hemel de strips die we eindelijk ontvangen hadden ophangen zodat wij nog van allerlei mooie werken konden ophangen.We hadden (namaak) champagne klaargezet. We waren er klaar voor.De kinderen kwamen met het bezoek. Iedereen ging naar de grote zaal. De kinderen op het podium en de bezoekers op de banken.En daar gingen we. We hebben laten horen wat voor geluiden we gemaakt hadden en hoe je die hard en zacht kan maken. Alles werd begeleidt door de djembe. We hebben ook nog even de geluiden die we met de mond konden maken laten horen. De ouders, opa's, oma's en broertjes of zusjes waren enthousiast.Nu mochten de gasten het spoor buiten volgen en kwamen ze via de tuintjes bij ons in de klas terecht. Irma hield een klein verhaaltje en opende met een toost, want iedereen had een glas (namaak) champagne gekregen, de tentoonstelling.Hier koos iedereen iets wat hij leuk vond om te doen, of wat de kinderen wilden laten zien. Het was een enorme bedrijvigheid. Er was een ontspannen sfeer, heel gezellig, en de ouders waren geïnteresseerd in wat de kinderen gedaan hadden en ze te vertellen hadden.Ook was het leuk om te zien dat in de grote zaal bij de borden waar de foto's en kleine verhaaltjes opstonden de kinderen uitgebreid gingen vertellen wat ze gedaan hadden. Hierdoor werden dingen zichtbaarder. Aan het einde namen de kinderen innig afscheid van Irma, met veel knuffels en plak zoenen. Het was een geweldige middag geweest.

Reflectie

We hebben allemaal genoten.

Het is een goede zet geweest om de ouders bij het project te betrekken door ze deze middag met de kinderen de dingen die wij gedaan hebben te laten doen. Het ging hierdoor veel meer bij hen leven. De meeste ouders waren heel enthousiast.

28

De laatste dag

dag 27
24 april 2009
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.