Uitgangspunt
Vandaag willen we weer, net als vorige week, in kleinere groepjes werken. We beginnen gezamenlijk in de klas.
Christine heeft haar fluit meegenomen en speelt een muziekstuk aan het begin.
We zingen het goededag lied en praten over vorige keer. We vragen een paar kinderen iets te laten horen dat ze vorige week hadden gedaan.
We kijken naar een aantal filmpjes. Dan wordt de groep gesplitst en gaan wij met de eerste helft naar het muziekatelier. Na ca. 20 minuten wordt gewisseld.
Observatie
De kinderen zijn zeer geïnteresseerd in de fluit van Christine. Rens roept meteen: “Dat is een dwarsfluit, die heeft mijn moeder ook!”
Christine verklankt Fiebe's tekening. Fiebe mag haar tekening zelf vasthouden. Ze lijkt het heel spannend te vinden, verdwijnt bijna achter de tekening en kijkt met grote ogen naar wat Christine aan het doen is. Christine tikt op het mondstuk van haar fluit dat zij ervan af heeft gehaald. De kinderen hebben wel ideeën wat dit is:
Damian: “De rondjes.”
Soraya: “De trommel.:
Rens: “Ronde paarse dingetjes op het dak.”
Damian: “Oogjes.”
Daliya: “Bal.”
Anouk: “Hagel.”
Zelf dacht Christine aan regendruppels, de streepjes die Fiebe in de lucht om het huis heeft getekend.
Christine speelt op het losse mondstuk op en neer hoog en laag:
Kind: “Vlinder of de schommel”
We kijken samen naar het filmpje van Janna en Rosaly van vorige week. Het lentelied. Janna licht het een en ander uit n.a.v. haar tekening.
Dan gaan we met de eerste helft van de klas naar het muziekatelier. De andere helft van de klas blijft met juf José in het klaslokaal en tekent. Het Na ruim 20 minuten wordt er geruild. In het muziekatelier gaan veruit de meeste kinderen aan de slag met het verklanken van hun tekening.
Reflectie
Fiebe vond het heel spannend dat haar tekening werd verklankt. Een heleboel kinderen hadden er ideeën over, maar zelf moest Fiebe er nog even over nadenken.
Wanneer het filmpje van Janna v.d.S. En Rosaly wordt vertoont zien we de twee dames eerst nog een beetje giechelen, maar daarna is Janna heel gretig om het een en ander toe te lichten. Het terugkijken van haar liedje op film is een mooie manier om haar zelfvertrouwen te geven en haar muziek met de klas te delen, want zij zou het niet gewoon voor durven spelen.
Als we naar het muziekatelier gaan gaan de meeste kinderen kinderen heel intensief aan de slag met het verklanken van hun tekeningen, ze lijken deze uitdaging te omarmen, wat erg mooi is om te zien en het levert een hoge concentratie op.
Juf José vond het jammer om te missen wat er in het muziekatelier was gebeurd, maar zij vond het prettig en voor de kinderen heel fijn om met een halve klas te werken. Zij had wel het gevoel dat de kinderen een beetje “klaar waren” met tekenen in de klas. Een paar kinderen hadden gevraagd: “moeten we nou alweer tekenen?”. Zij stelt voor om het splitsen van de klas voorlopig aan te houden maar meer variatie aan te bieden bij de activiteit in de klas.
Tekeningen verklanken
22 april 2013
