Uitgangspunt
Vandaag gaan we spelen met ons spiegelbeeld!
We hebben de afgelopen weken al veel gewerkt met het imiteren van elkaar, op verschillende manieren: je naam zingen, ritmes klappen, etc. Telkens mag een kind het voortouw nemen en iets voordoen. Dan doet de hele klas het na. In de muziek wordt dit concept ook vaak gebruikt, in alle genres en op alle niveaus.
We beginnen de les met ons namenlied. Daarna gaan we aan de slag met het idee van het "spiegelbeeld".
Aan het eind liggen alle kinderen languit op de grond en luisteren we naar muziek.
Observatie
Het namenliedje is een heerlijke opening. De kinderen beginnen het al vanzelf te zingen, en het is leuk om te zien dat kinderen die eerst hun naam niet durfden te zingen dat nu wel doen.
Het idee van het spiegelbeeld spreekt de kinderen onmiddelijk aan. Wie heeft er een spiegel thuis? Alle vingers gaan de lucht in. Iedereen wil er graag iets over vertellen...maar daar is geen tijd voor want we willen muziek maken! Toch blijft Luca nog heel lang nadenken over de spiegels en vertelt ons na een tijdje dat zij wel 3 badkamerspiegels thuis hebben.
Hoe is dat als je in de spiegel kijkt? Is het net als een foto? Rens zegt dat het er wel op lijkt maar het is anders want het is van glas. Debby: "en wat doet je spiegelbeeld als jij staat te dansen?" Het doet mee! Dat gaan wij dus verkennen.
We oefenen eerst in de kring: we maken een buitenste kring, en een binnenste kring. Op deze manier staan telkens 2 kinderen tegenover elkaar. De een staat voor de spiegel, de ander is het spiegelbeeld.
Daarna leren we een liedje over je spiegelbeeld: "als ik voor de spiegel sta, dan doe jij mij altijd na...."
Dan gaan de kinderen in tweetallen door de hele ruimte verspreid staan. We maken spiegelbeelden met geluid (maar geen echte woorden!), alleen met bewegingen, en alles door elkaar.
Het is erg leuk om te zien dat de kinderen heel serieus bezig zijn!
Sommige kinderen maken superenergieke bewegingen en gaan letterlijk door de hele ruimte, maar ze doen het nauwlettend met z'n tweeën; een echt spiegelbeeld!
Andere kinderen zijn meer ritmisch bezig. Janna de L. en Anouk proberen het zo nauwkeurig mogelijk te doen: het moet precies goed. Janna v.d.S. en Rosalie zijn op een gegeven moment een beetje kwijt wie het spiegelbeeld is, maar gaan dan evengoed gewoon door.
Aan het einde gaan de kinderen gaan liggen en luisteren we naar muziek. Het is doodstil.
Reflectie
Over het algemeen heb ik het gevoel dat de jongere kinderen inmiddels veel meer op hun gemak zijn in de muzieklessen, wat heel fijn is.
Het idee van een spiegelbeeld en elkaar nadoen werkte heel goed bij de kinderen! Ze beleefden er allemaal zichtbaar plezier mee. Het was ook leuk om te zien hoe verschillend de kinderen zich tot de ruimte verhouden, hoe sommige kinderen veel meer met kleine bewegingen en klank bezig waren, terwijl andere kinderen met z'n tweetjes door de hele ruimte gingen.
Het was de eerste keer dat het aan het einde helemaal stil was en echt iedereen rustig op de grond lag en met gesloten ogen naar muziek lag te luisteren...heerlijk!
Spelen met mijn spiegelbeeld
25 februari 2013
