Vlak voor de kerstvakantie ga ik langs op de Montessori school. Onder andere om een inventaris te maken van het aanwezige school instrumentarium. Na alle instrumenten te hebben verzameld in het speellokaal, tevens de toekomstige werkruimte, ging ik ordenen, schoonmaken en tellen...
Al heel snel komen er kinderen binnendruppelen met de vraag wat ik aan het doen ben. Zij willen en gaan helpen! Na het schoonmaken van een instrument gaan ze allemaal de instrumenten onderzoeken en bespelen!
Rowen is al vanaf het eerste moment in mijn buurt:
Zij heeft in haar rechterhand een stokje, een bekken ligt op de grond. Daarmee slaat zij op de bekken. Tegelijkertijd/simultaan tekent zij bollen. Het papier waarop zij tekent is muziekpapier. Daarop staan steeds notenbalken, vijf lijnen afgebeeld. De bollen tekent zij precies daartussen.
Vlak daarvoor heb ik, op haar verzoek, haar naam geschreven op het papier, ook tussen de notenbalken.
Kiara komt binnen pakt heel doelgericht een triangel en begint te spelen. Zij dirigeert de anderen, Rowen en Bjorn, en zegt wat zij moeten doen.
Onderzoeken en uitproberen blijken centrale thema’s bij de kinderen. Zij onderzoeken en overleggen hoe de materialen, instrumenten, standaards en papieren gebruikt moeten worden.
Ik moet die keer op mijn tong bijten…om maar niet in te grijpen, in te vullen, te helpen, maar te kijken, te observeren…hoe de kinderen elkaar helpen, begeleiden en dirigeren.
Waar ik eerst nog wat onzeker was over of de kinderen wel echt zelf op onderzoek gaan, is die onzekerheid nu helemaal weg.