Het project­bureau van Toe­val Ge­zocht ini­ti­eert, or­ga­ni­seert en on­der­steunt re­gio­na­le net­werk­groe­pen, een lan­de­lij­ke the­orie­groep, ten­toon­stel­ling­en, con­cer­ten en con­fe­ren­ties.

Uitgangspunt

Vandaag beginnen we met een nieuwe avontuur 'het luisterpark'.
We gaan naar het wijkpark dat vlak bij school ligt. We gaan onze ogen en oren opendoen en eens heel goed luisteren en kijken naar wat we er allemaal kunnen horen en zien. We gaan met z'n allen kijken wat het wijkparkje eigenlijk is.

Eerst praten we over de verwachtingen die de kinderen hebben. Wie komt weleens in het parkje en wat kun je daar allemaal doen? Wat is daar te vinden? En wat voor geluiden zouden we daar tegenkomen.

Dan gaan we erheen.

Observatie

Juf José heeft de kinderen al voorbereid op ons nieuwe avontuur en vooral op het luisteren.
Als we de klas in komen zitten ze in de kring te wachten. Wij begroeten elkaar met het mbira liedje zingen...donghi mombe mbudzi!

Dan introduceert Debby het nieuwe avontuur. Doris weet al dat we gaan wandelen, “naar het parkje over die brug heen”. Kent iedereen dat parkje? Er klinkt een kollektief “jaaaa!”. Wie weet hoe dat parkje heet?

Janna: “gewoon het parkje.”
Juf José: “het wordt ook wel wijkpark genoemd, omdat het hier bij ons in de wijk is.”
Doris: “ik ga daar altijd picknicken.”
Finn: “daar lopen soms honden.”
Thijmen: “Vieze poep.”
Debby: “Wat is er nog in het park?”
Jochem: “ Eekhoorns.”

Er volgt een lang gesprek over dieren ('zie volgend beeldverslag').

We gaan in de brandrij en hand in hand naar het wijkpark.
Onderweg blijven we regelmatig staan om heel stilletjes te luisteren. Of om even op het bruggetje te stampen. We lopen naar de vogelkooi. Daar mogen de kinderen vrij rondlopen. Ze gaan meteen op onderzoek uit. Sommige kinderen blijven even hangen bij de vogelkooi, andere kinderen kijken op de grond in het gras naar wat ze daar kunnen vinden.

Faye vindt een slapende egel. Iets verderop ligt het skelet van een dode egel.
De glijbaan ontpopt zich als geweldig instrument.

Na een tijdje gaan we allemaal op een kleed zitten. De kinderen vertellen kinderen wat ze gehoord hebben, of laten het horen.

We lopen samen weer terug. In de klas praten we nog even na en luisteren we naar de kippen van het Carnaval der Dieren van Saint-Saens.

Reflectie

Het was geweldig door de zingende kinderen verwelkomd te worden. Ze lieten meteen aan het begin van de les weten dat ze er echt zin in hadden. Ze waren ook heel erg geconcentreerd en gefocust op het luisteren. Al onderweg naar het park wilden ze van alles wat ze gehoord hadden delen met elkaar.

Eenmaal in het park toen ze vrij rond mochten lopen gingen ze ook heel geconcentreerd te werk. Je zag dat ze ergens mee bezig waren. Ritselen met blaadjes, met een stokje op de bank tikken, of tegen de glijbaan aan: het was duidelijk dat dit niet zomaar een spelletje was maar dat ze met iets bezig waren.

Het werd weer heel duidelijk dat de kinderen een sterke affiniteit met dieren hebben: de eenden, de egeltjes, de vogels, de kippen, en ook de regenworm die we aan het eind zagen waren een highlight.

20

Het Luisterpark

dag 08
20 maart 2012
Wij begroeten elkaar zingend in de klas
Op weg naar het parkje
Zitten en praten over geluiden
Dexter verzamelt meteen stokken
Geluidsimpressie van het luisterpark
Toeval Gezocht on­der­zoekt as­pec­ten van de re­la­tie tus­sen kunst en le­ren. Ei­gen on­der­zoek, als op­dracht­ge­ver van on­der­zoek en sa­men­wer­king met we­ten­schap­pe­lijk on­der­zoek.