Uitgangspunt
Vorige week waren de kinderen bij het geluiden maken erg bezig met bewegen, maar bijna allemaal met eenzelfde soort beweging: op handen en voeten leken ze net kleine tijgertjes die met elkaar aan het stoeien waren.
Aan het begin van deze les gaan we samen kijken naar het 'tijgertjes' filmpje, dan gaan we erover praten. We willen graag weten hoe de kinderen er zelf over denken: zijn ze echt dieren? Zo ja, welke? En wat maken die dan voor geluid? Waar wonen die dieren en wat doen ze?
Observatie
Het is inmiddels een vast ritueel geworden om de lessen te beginnen met een mbira liedje. De kinderen gaan weer meteen meezingen, en al snel zijn ze op de muziek dieren aan het uitbeelden (het liedje gaat over een ezel, een koe en een geit).
De kinderen vinden het leuk om het filmpje terug te zien. Thijmen en Anouk zijn een beetje verontwaardigd dat zij niet op het filmpje te zien zijn.
Alle kinderen lijken erg betrokken bij het kringgesprek. Wat voor dieren waren jullie dan? Doris vertelt dat zij echt een tijgertje was. Wat maken tijgers voor geluiden? En waar wonen tijgers?
In de jungle. In Afrika. Aron weet meteen te vertellen dat de Bengaalse tijger in Azië woont, niet in Afrika. Tijgers wonen in ieder geval in de jungle. Aron weet meteen wat er nog allemaal voor dieren in de jungle wonen. Bijvoorbeeld ratelslangen. Hij maakt er een geluid bij. Er worden ook andere slangen genoemd. Damien maakt een heel mooi geluid van een slang op de loer – het is een heel stil geluid waar iedereen heel aandachtig naar moet luisteren om het te kunnen horen. Volgens Evelien zijn er ook krokodillen in de jungle. Die worden collectief uitgebeeld. Dan zijn er nog verschillende soorten apen en andere dieren.
Debby vraagt wat we nodig hebben om de geluiden van de jungle te maken. Aron heeft meteen verschillende ideeën. We pakken er een mand met instrumenten bij en hij mag komen helpen om het een en ander uit te zoeken. Dan gaan de kinderen in groepjes aan jungle geluiden werken. Het is een heuse geluidscoulisse. Op een gegeven moment komt Finn naar Debby toe want zijn oren vallen bijna van zijn hoofd. We spreken met de kinderen af om iets minder hard te spelen.
Aan het eind horen we 5 prachtige jungle scenes. Er zijn vogels, apen, slangen, er is regen en het is ook een keer nacht in de jungle.
Reflectie
Het computerscherm was wel klein, maar de kinderen keken heel geconcentreerd naar het tijgertjes filmpje. Ze leken het fijn en belangrijk te vinden om zichzelf terug te zien. Helaas kwamen in het filmpje niet alle kinderen in beeld, en vooral Thijmen en Anouk leken een beetje teleurgesteld dat zij niet te zien waren. Het is niet altijd mogelijk om filmpjes te maken waarop alle kinderen duidelijk in beeld komen, maar gezien de reactie van de kinderen (zowel de positieve reacties als ook de teleurstelling) zou het leuk zijn om een manier te vinden om de kinderen 'hun' eigen filmpjes terug te laten kijken. Wij hopen ook dat de ouders samen met hun kinderen het project op de website volgen.
Het kringgesprek dat volgde was erg leuk. De kinderen luisterden aandachtig naar elkaar en waren erg betrokken. Ze hadden ook de behoefte om ideeën met elkaar te delen of iets te laten zien of horen. Het jungle thema ontstond spontaan vanuit het gesprek in de groep – het kwam dus vanuit de kinderen zelf en het leek ze ook heel erg aan te spreken. Het was geweldig om te zien dat Aron meteen helemaal in zijn element was. Hij bleek heel veel te weten over dieren en had van alles te vertellen.
Het samenwerken in de groepen ging heel goed. Het viel José op dat een aantal kinderen bij het muziekmaken dezelfde soort rol proberen te vervullen die zij ook in de klas hebben. Zo probeerde Doris bijvoorbeeld haar leidinggevende rol in te nemen.
Tijdens de presentaties waren we echt in de geluidscoulisse van een jungle beland! Juf José vertelde dat zij ooit in de jungle is geweest en dat het daar echt zo klinkt!
Het blijft een pittige uitdaging om met bijna 25 kinderen in één ruimte muziek te maken zonder meteen alles aan banden te leggen.
De jungle
14 februari 2012
