Observatie
Maandag 10 septemberOchtendVandaag zijn we vanuit drie onderwerpen uit onze verzameling in drie groepjes gaan verder 'verzamelen': de molshoop, de zon en de maan en beestjes.Omdat vorige week de jongere kinderen van net 4 bijna allemaal bij elkaar zaten hebben we besloten om de groepjes iets meer te mengen. Hierdoor ging de samenstelling van de groepjes niet 'natuurlijk'. We besloten te kijken hoe dat zou werken.
De kinderen hadden in tegenstelling tot vorige week veel meer verzameld. Dit keer werden er ook speelgoed beestjes, b(l)oeiende takken, stukjes vilt, een kikkerwashandje en meer meegenomen, dit alles in het groen.We hebben de verzameling met elkaar besproken en stonden zo nu en dan wat langer stil bij bepaalde voorwerpen. Vorige week was er ook een luchtverfrisser tijdens het 'groen verzamelen' op de foto gezet. Deze kon niet worden meegenomen dus hebben we hem op de foto gezet. We hebben met elkaar besproken wat het zou kunnen zijn. Hieruit kwamen hele boeiende ontdekkingen:'Misschien is het een machine.''Een geluidsding, pieper als er alarm is.''Misschien een lamp.''Kan het eraf halen als je hebt ingebroken.''Als je je handen gewast hebt en dan drogen.''Misschien komt wind eruit.''Om pennen in te doen.''Een ventilator. En dan blaast het, winddoosmachine.''Er komen streepjes wind uit.''Ik denk dat het lekker ruikt.''Wat in een toilet zit en ruikt als je hebt geplast.'Toen Wesley met zijn groene 'takken' aankwam leek iedereen wel onder de indruk. Hij had een heel zakje vol met 'knoppen' en een bosje takken met knoppen eraan. Iedereen kreeg een knop om deze eens nader te bestuderen. Er werd aan geroken (ruikt naar pepermunt), voorzichtig in gebeten (ik heb hem doorgeslikt, grapje....) en door sommige kinderen opengemaakt. Omdat alle kinderen er door gefascineerd leken besloten we in kleine groepjes deze takken verder te onderzoeken.Met beperkte materialen op tafel, stiften, krijt en papier, werden er onderzoeken gedaan. De kinderen waren intens en geconcentreerd bezig. Tussendoor werden de (meeste) postvakken weer zeer intensief gebruikt.Na de pauze hadden we de spullen laten liggen. We hadden een aantal 'tentoonstellings'-tafels neergezet waar de kinderen hun werken konden tonen.Wat was er zoal te zien?: een ingenieuze muizenval, een groene raceauto, diverse instrumenten, een kanon, een groot vel met bijzondere ‘teksten', dode spinnetjes, een blaadje...
Reflectie
Jette Hofman:Vandaag ervoer ik nog duidelijker dan normaal hoe goed het is om de dag gezamenlijk door te spreken. Tijdens de ochtend zelf heb ik meestal totaal geen beeld van wat er nu werkelijk gebeurd. Je zit midden in het gebeuren en hebt dan totaal geen overzicht. Meestal heb ik tijdens de atelieruren het gevoel alle richting kwijt te zijn. Later als we de foto's bekijken ,in een rustig lokaal, ver van alle kinderen, en de dag in een verslag proberen samen te vatten, is het veel makkelijker om uit te zoomen en lijntjes te zien en ontwikkelingen te ontdekken waaruit we beslissingen kunnen maken voor de volgende dag.
Eva Rijs:
De korte gesprekken die naar aanleiding van de juiste vragen ontstaan zijn voor mij heel waardevol. De kinderen zijn heel vrij in hun associaties, zo'n gesprek is niet te voorspellen en lijkt soms uit het niets te ontstaan. Ook opent het weer hele nieuwe mogelijkheden. Ideaal zou naar mijn idee zijn wanneer je deze concentratie bij de kinderen vast weet te houden. De kinderen rijken zo veel aan, ik kan soms niet meer kiezen waarop ik moet inhaken.
Ik vond het persoonlijk verhelderend werken om onze ideeen over verzamelen allemaal van elkaar te horen. Er was redelijk veel overkoepelend. Opvallend vond ik ook in deze stukjes hoe duidelijk de persoon in deze beschrijving naar voren kwam.
10-09-07
10 september 2007
