Observatie
Oscar schrijft
Ook Oscar zat bij de groep die naar buiten ging om te kijken hoe constructies in werkelijkheid gemaakt zijn.
Gerda: "Wat ben je aan het doen?"
Oscar: "Ik ben letters aan het schrijven."
Gerda: "Wat ben je aan het schrijven?"
Oscar: "Letters."
Gerda: "Wat staat er dan met die letters, wat kun je dan lezen?"
Oscar: "Dat je er niet op mag of wel."
Gerda: "Waarop? Waar mag je dan wel of niet op?"
Oscar: "Als je er niet op mag, mag je er niet op. Als je er wel op mag, dan…"
Gerda: "Heb je ook een schoorsteen getekend? Met verbindingen die je op het schoolplein gezien hebt?"
Oscar: "Nee."
Gerda: "Ben je gewoon liever aan het schrijven. Hier heb je ook geschreven he?"
Oscar: "Ja, dat was het van de schoorsteen en de…"
Gerda: "Dus je schríjft over de schoorsteen, en schrijf je ook hoe je dat kunt verbinden?"
Oscar: "Ja"
Gerda: "En kun je voorlezen wat je allemaal geschreven hebt?"
Oscar: "Als iemand tevoorschijn komt, dan zegt iemand wil je dat vertellen wat daar allemaal voor een schoorsteen dat is en dan vertel ik het gewoon."
Gerda: "Wil je het nu aan mij vertellen? Alsjeblieft?"
Oscar: "Ja. Hier staat: schoorsteen. En hier staat dat je niet op mag of wel op. Hier staat …"
Er is een kleine onderbreking; hij moet overblijven
Gerda: "Wil je nog verder vertellen?"
Oscar: "Nee."
Reflectie
Deze conversatie is een uitgeschreven geluidsfragment. Het is mooi, omdat je achteraf een langer gesprek kunt overlezen en overdenken. Hoe zou dit gesprek verlopen als wij de vragen zouden veranderen? Voor mijn gevoel is de vraag: ""Heb je ook een schoorsteen getekend? Met verbindingen die je op het schoolplein gezien hebt?" het begin van een nieuw gesprek.
(E)
