Omars huishoek
is een eerste zelfgecreëerde plek voor interactie. Op een fascinerende manier maakt hij gebruikt van zijn verzameling.
Omar legt het gordijntje dat hij tijdens onze wandeling gevonden heeft op de grond. Aan de rand van het matje legt hij zorgvuldig zijn andere verzamelde spullen neer: een aantal lange takken, besjes, een plasticzakje, een broche en een gemolten deksel (lijkt op een opgedroogde hondendrol). Daarna loopt hij naar mij toe en vertelt dat dit zijn huiskamer is dat hier anderen op mogen werken. Tijdens onze wandeling vertelt Omar al veel over zijn huis. Zijn huis is een tak in de plastic bak waarin hij verzamelt. Zodra hij zijn hoofd tussen de tak steekt is hij in zijn huis of dorp met raam.
(E)