Het aanreiken van 'verbindingsmateriaal' zoals plakband, touw, spijkers en schroeven' leidt tot een grote knutseldrift. Er worden vogels gemaakt maar ook heel abstracte beeldjes van een militair die weliswaar ook lijkt op allerlei andere vormen (schoorsteen, auto, vaas, toren). We bekijken de gemaakte vormen en fantaseren er met elkaar over.
Het laten zien van wat kinderen gemaakt hebben en ze het laten vertellen werkt goed. Ze reflecteren iets meer op wat ze gedaan hebben en kunnen zo hun eigen plannen bijsturen. De kinderen leren ook veel van elkaar (ze mogen 'afkijken') en gaan ook in afwisselende samenstelling samenwerken, wat de groep tot een heel dynamisch geheel maakt. De 'Einzelgängers' voelen zich ook op hun gemak, Kim bijvoorbeeld die best verlegen is, is erg enthousisast vandaag over de dingen die ze gemaakt heeft. Die groepsdynamiek vinden we erg belangrijk en blijft een punt van aandacht. Belangrijk doel is om de kinderen de waarde van het ontdekkingen doen aan te reiken. De kinderen de mogelijkheid te geven om die kwaliteit, de vreugde van het ontdekken te herkennen, op te zoeken en te gebruiken. Daarbij komt ook een sociaal deel, want je kan elkaar daarin aansteken, stimuleren, assisteren.