De kinderen konden na het bekijken van hun verzamelingen zich niet inhouden om ermee te gaan spelen, ze te gaan (her)rangschikken. zo ontstonden er kleine werkjes zoals vliegtuigjes, mini-hunnebedjes die steeds van stapeling en vorm veranderderden, maar ook netjes gerangschikte rijtjes bierdoppen.
Het lijkt erop dat de kinderen een enorme behoefte hebben aan dit soort 'workshops' waarin ze 'iets kunnen maken'. Ze laten hun fantasie gemakkelijk de vrije loop en zonder veel aanwijzigingen gaan ze uit zichzelf allerlei combinaties, stapelingen en assemblages proberen. De manier waarop de dingen bijelkaar gebracht worden is nogal instabiel wat de kinderen soms frustreert (ze willen wel dat de verzamelingen 'stevig' zijn). een volgende keer zullen we daarin wat meer assisteren/suggesties doen voor mogelijke verbindingen en constructies. Ook lijkt het ons nodig dat de kinderen nog wat meer 'zien wat ze doen'.