Observatie
We gaan door met de kermis die gisteren is ontstaan in een groepje.
Raymondo: Ik ga met de dopjes. De dopjes zijn niet van jou! Ik heb de rode, ik heb de witte.
Raymondo: dit is reuzenrad, dit is racebaan.
Zo is het wel genoeg racebaan.
Dit is de ingang, daar moet je betalen. Raymondo neuriet.
Dit is een spookhuis, nu wordt het een echte kermis.
Dit is een vliegtuig, dan gaat het draaien, draaikolk.
Raymondo wil een beetje de baas zijn. Ali en Samierola volgen zijn ideeen.
De jongens zijn meer aan het spelen dan bouwen. We besluiten fruit te eten en dan te zeggen dat ze alles moeten vastmaken wat ze maken. Anders ‘waait het weg’. Dit om ze aan het bouwen te zetten. Hoe? Abbes: ik weet het, met sterke lijm.
Reflectie
Opvallend hierbij vond ik dat de lijnen op h et papier die we gebruikt hadden van de dag ervoor, waar de kinderen hun bewegingen op vast hadden gelegd, niet gebruikt werden in de verhalen en het plaatsen van de objecten.
De kinderen negeerden hun eigen lijnen en zochten naar de witte vlakken op het papier om objecten op te zetten en op te plakken. Graag wil ik proberen om te kijken of het anders loopt als er wit papier wordt neergelegd. As maandag zal ik wit papier onder de takel in de aula leggen om te kijken of dit wel of niet wordt betrokken in het maakproces.
Nynke
