Voordat we de speelzaal in gingen, hebben we de bellenblaasmachine aangedaan.
Toen de kinderen kwamen waren ze helemaal enthousiast over alle bellen.
Raymondo: het lijkt wel een atelier
Kelsey: rondje
Aan het einde van de ochtend hebben we de bellenmachine nog een keer aangezet. En heel rustig gekeken naar de bellen. Ook hebben we geluisterd naar de bellen die een klein geluidje maakte toen zij op de grond neervielen.
Kubra: Het zijn net regendruppels.
Foto 1,2,3,4
Samier had met het handmatig bellen blazen bedacht dat het misschien ook kon met de rol van het plakband en het bekertje, hij heeft het uitgeprobeerd, maar helaas kreeg hij er geen grote bel uit.
Opvallend vond ik Samier:
Hij had een grote rol plakband gepakt. In eerste instantie interpreteerde ik dat als: hij pakt iets anders dat wil ik niet. Ik vroeg het hem het weg te leggen, maar toen bedacht ik mij dat hij er misschien iets mee wilde. En inderdaad hij bleek zeepsop in het rondje te willen doen, ik heb hem het zeepsop gegeven en even later probeerde hij het met het bekertje. Zonder mijn gedachtes woorden maakte hij zelf de klik met een grotere bel met ander materiaal!
Het is niet gelukt maar dit was wel een leuke observatie.