Uitgangspunt
Vandaag gaan we spelen met ons spiegelbeeld!
We hebben de afgelopen weken al veel gewerkt met het imiteren van elkaar, op verschillende manieren: je naam zingen, ritmes klappen, etc. Telkens mag een kind het voortouw nemen en iets voordoen. Dan doet de hele klas het na.
In de muziek wordt dit concept ook veel gebruikt, in alle genres en op alle niveaus.
We beginnen de les met ons namenlied. Daarna gaan we aan de slag met het idee van het "spiegelbeeld".
Aan het eind liggen alle kinderen languit op de grond en luisteren we naar muziek.
Observatie
Het namenliedje gaat steeds beter: zelfs kinderen die eerst niet hun naam durfden te zingen doen nu gewoon mee!
Het idee van het spiegelbeeld spreekt de kinderen onmiddellijk aan. Wie heeft er een spiegel thuis? Alle vingers gaan de lucht in. Don vertelt dat je in de spiegel kijkt, als je je haar gaat doen. Dan is het bijna als een foto, alleen beweeg je. Dat gaan wij dus ook doen!
We oefenen eerst in de kring: we maken een buitenste kring, en een binnenste kring. Op deze manier staan telkens 2 kinderen tegenover elkaar. De een staat voor de spiegel, de ander is het spiegelbeeld.
Daarna leren we een liedje over je spiegelbeeld: "Als ik voor de spiegel sta, dan doe jij mij altijd na...."
Daarna gaan de kinderen in tweetallen door de hele ruimte verspreid staan. We maken spiegelbeelden met geluid (maar geen woorden!), alleen met bewegingen en alles door elkaar.
Het is erg leuk om te zien dat de kinderen heel serieus bezig zijn!
Sommige kinderen maken superenergieke bewegingen en gaan letterlijk door de hele ruimte, maar ze doen het nauwlettend met z'n tweeën; een echt spiegelbeeld!
Andere kinderen zijn meer ritmisch bezig.
Aan het einde mogen de kinderen gaan liggen en luisteren we naar muziek.
Reflectie
Over het algemeen heb ik het gevoel dat de jongere kinderen inmiddels veel meer op hun gemak zijn in de muzieklessen, wat heel fijn is.
Het idee van een spiegelbeeld en elkaar nadoen werkte heel goed bij de kinderen! Ze beleefden er allemaal zichtbaar plezier aan. Het was ook leuk om te zien hoe verschillend de kinderen zich tot de ruimte verhouden en hoe sommige kinderen veel meer met kleine bewegingen en klank bezig waren, terwijl andere kinderen met z'n tweetjes door de hele ruimte gingen.
Het was de eerste keer dat het aan het einde helemaal stil was en echt iedereen rustig op de grond lag en met gesloten ogen naar muziek lag te luisteren...heerlijk!
Spelen met mijn spiegelbeeld
25 februari 2013
